Podróż przez region Isan w Tajlandii była wspaniałym przeżyciem, głównie ze względu na liczne parki narodowe i zapierającą dech w piersiach rzekę Mekong. Tym razem nie odwiedzałem zbyt wielu świątyń, głównie dlatego, że po obejrzeniu ich tak wielu w ciągu ostatnich kilku lat czułem lekki przesyt. Wat Phu Tok to jednak zupełnie inna bajka i totalnie mnie zachwyciła.
Jak dotrzeć do Wat Phu Tok?
Do świątyni można dojechać z Nakhon Phanom , Udon Thani lub Nong Khai i ze wszystkich tych miejsc zajmie to około 2,5 – 3 godziny. Alternatywnie można dojechać autobusem do Bueng Kan i tam zorganizować dalszy transport, wynajmując samochód/skuter lub organizując taksówkę. Jak zawsze w Tajlandii, najlepiej podpytać o aktualne opcje w miejscu zakwaterowania.
Połączenia można sprawdzić również na 12Go.Asia.
Kiedy jechać?
Świątynię można zwiedzać o każdej porze roku. Pora sucha trwa od listopada do marca. W tym czasie jest słonecznie, gorąco a wilgotność powietrza jest dość niska.
Moja wizyta przypadła na maj i niestety nie był to najlepszy okres, bo było piekielnie gorąco i wchodzenie po schodach oraz spacer wokół skały nie były łatwe.
Zwiedzanie
Nie miałem żadnych problemów ze znalezieniem miejsca parkingowego na terenie świątyni. Zrozumiałe jest, że nie było zbyt wielu chętnych do zwiedzenia podczas fali upałów, która panowała nad Tajlandią w tym czasie z temperaturą powyżej 45 C każdego dnia. Rozsądnie byłoby zaplanować wizytę wczesnym rankiem lub późnym popołudniem.
Wokół parkingu znajduje się oddzielna świątynia z pięknym jeziorem oraz Atthaborikhan Museum Chedi Phra Ajarn Juan Kulchetto , poświęcone założycielowi całego miejsca.
Chwyciłem butelkę z wodą i zacząłem wspinać się po drewnianych schodach na skalistą górę Phu Thok. Mimo że drzewa rzucały cień, często zatrzymywałem się, aby otrzeć pot z czoła i złapać oddech.
Wat Phu Tok jest z pewnością jedną z najbardziej wyjątkowych i ekscytujących świątyń, które odwiedziłem w Tajlandii. Całe doświadczenie przypominało mi trochę mi wizytę w górskiej świątyni Wat Chalermprakiat w prowincji Lampang w 2022 roku.
Góra Phu Tok ma 359 metrów wysokości, a nazwa oznacza „samotną górę”. Rzeczywiście, nie ma żadnych innych znaczących szczytów w tej okolicy. Ze względu na izolację od świata zewnętrznego wydawało się, że jest to idealne miejsce do medytacji, a budowę zainicjował Phra Ajarn Juan Kulchetto, jeden z najbardziej czczonych mnichów w Tajlandii. Na siedmiu poziomach utworzono drewniane chodniki oraz schody, aby połączyć miejsca medytacji, świątynie i posągi Buddy. Numer siedem nie jest tu przypadkowy, ponieważ odnosi się do siedmiu etapów przebudzenia, które prowadzą do nirwany. Budowę ukończono w 1980 roku, łącznie z chodnikami zapewniającymi 360-stopniowy panoramiczny widok na rejon Bueng Kan.
Nawigacja jest dość prosta i choć czasami trzeba zdecydować czy skręcić w lewo lub w prawo, nie ma to większego znaczenia. Prędzej czy później i tak trafisz na najwyższy poziom. Należy pamiętać, że spacer drewnianymi chodnikami zawieszonymi na krawędzi klifu nie jest czymś przyjemnym dla osób z lękiem wysokości. Konstrukcja jest stabilna, ale mimo to trudno wyzbyt się poczucie, że od ziemi dzieli Cię kilkaset metrów.
Na poziomie 5 zobaczysz duży głaz i mały pawilon z relikwiami Buddy i posągiem Ajarn Juana. Widoki są świetne i jest to dobre miejsce na uchwycenie chodników zainstalowanych na skalistej ścianie.
Szczyt Wat Phu Tok znajduje się na poziomie 7, który jest w większości zarośnięty. Jeśli zdecydujesz się na jego obejście (co polecam), po drodze będą dwa fajne miejsca z prześwitami gdzie można zrobić zdjęcia krajobrazu.
Schodząc w dół starałem się korzystać z innych chodników i schodów niż w drodze na górę. Całe zwiedzanie zajęło mi około 2 godzin, w dość spokojnym tempie. Było warto! Niektóre chodniki mogą wyglądać trochę przerażająco, ale przejściu towarzyszy pozytywny dreszczyk emocji.
Inne miejsca do odwiedzenia
Jak już wspomniałem, zwiedzanie Wat Phu Tok powinno zająć od 2 do 3 godzin. Jeśli masz własny transport, możesz wypełnić pozostałą część dnia niektórymi z atrakcji wymienionych poniżej.
Wodospad Chet Si
Z parkingu do wodospadu jest około 1 kilometr. Do eksploracji jest kilka poziomów, ale uważaj, ponieważ skały mogą być śliskie. Najlepiej zaplanować wizytę w porze deszczowej, w przeciwnym wypadku może nie być zbyt wiele wody.
Wodospad Tham Phra
Podczas mojej majowej wizyty w wodospadzie nie było wody, ale wciąż było to malownicze miejsce. Klify robią wrażenie, a naturalne baseny wypełnione wodą są idealne do ochłody. Aby się dostać do wodospadu, musisz odbyć krótką przejażdżkę łodzią, co zwykle kosztuje około 50 THB za osobę za podróż w obie strony, ale jeśli podróżujesz w pojedynkę, być może trzeba będzie zapłacić więcej.
Skała Trzech Wielorybów (Three Whale Rock)
Kolejna ciekawa formacja skalna w regionie z niesamowitymi widokami na rejon Isan i rzekę Mekong w oddali. Autobus na górę wraz z przewodnikiem kosztuje 500 THB za przejazd i może pomieścić do 8 osób. Zatrzymuje się na 5 przystankach, w tym przy Skale Trzech Wielorybów. Żółta taśma przy krawędzi skały wyznacza granicę do której można bezpiecznie podejść.
Park Narodowy Phu Langka
Świetny park z dobrze utrzymanymi trasami. Najpopularniejszy z nich prowadzi do Jaskinii Nakee, a jego przejście zajmuje około 3 godzin w obie strony. Poziom trudności jest umiarkowany. Wybierając się na górę należy wynająć co najmniej jednego przewodnika na grupę nie większą niż 10 osób. Nie trzeba rezerwować z wyprzedzeniem, ale zaleca się rozpocząć wędrówkę wcześnie rano, aby uniknąć upału. W porze deszczowej wzdłuż szlaku znajduje się piękny wodospad. Park wydaje się być zamknięty w maju. Opłata za wstęp wynosi 200 THB dla obcokrajowców.
Jaskinia Naka
Trekking w obie strony trwa około 4 godzin. Do pokonania jest wiele schodów, więc weź ze sobą dużo wody i coś słodkiego. Co czyni to miejsce wyjątkowym, to wyżłobienia w skałach przypominające skórę węża. W weekendy warto zarezerwować pieszą wycieczkę za pomocą aplikacji QueQ. Zostanie Ci przydzielony przewodnik, który również opowie więcej o jaskini i okolicznych górach.
