Tag

featured

Browsing

Rzeka Kinabatangan, położona w Sabah na malezyjskim Borneo, jest drugą co do długości rzeką w Malezji, rozciągającą się na długości około 560 kilometrów od górnego biegu w górach do ujścia do Morza Sulu. Rzeka i otaczające ją równiny zalewowe są domem dla szerokiej gamy dzikich zwierząt, co czyni ją doskonałym miejscem dla miłośników przyrody. Żyją tu m.in. orangutany, słonie karłowate, nosacze sundajskie, krokodyle i różnorodne gatunki ptaków.

Jak dostać się nad rzekę?

Dotarcie do Kinabatangan zazwyczaj wiąże się z podróżą do Sandakan. Stamtąd większość turystów decyduje się dołączyć do zorganizowanej wycieczki obejmującej zakwaterowanie, wyżywienie i aktywności na rzece i w jej pobliżu. Najpopularniejsze są wypady na 3 dni i 2 noce.

Drogą powietrzną

Kilka linii lotniczych obsługuje loty do Sandakan, w tym Malaysia Airlines i AirAsia, z bezpośrednimi lotami z Kota Kinabalu (stolica Sabah) i Kuala Lumpur (stolica Malezji).

Drogą lądową

Istnieją połączenia autobusowe z Kota Kinabalu do Sandakan przejeżdżające przez Kundasang i Sepilok. Podróż trwa około 6-8 godzin.

Aby zarezerwować bilet, odwiedź Easybook lub 12Go.Asia

Kiedy się tu wybrać?

Najlepszy czas na wizytę w rzece Kinabatangan to pora sucha, która zazwyczaj przypada na okres od marca do października. Pogoda w tych miesiącach jest na ogół korzystniejsza i charakteryzuje się mniejszą ilością opadów, co ułatwia eksplorację lasów deszczowych (szlaki są mniej błotniste) i cieszenie się aktywnością na świeżym powietrzu. Zwierzęta chętniej przychodzą też nad rzekę, żeby napić się wody. Zwiększa to szansę zobaczenia orangutanów, słoni karłowatych czy nosaczy.

Ile czasu zaplanować?

Większość biur podróży poleca pakiet 3 dni i 2 nocy i również uważam, że jest to optymalna opcja. Krótsze warianty wydają się niewystarczające i ominęłyby Cię niektóre atrakcje, takie jak spacery po dżungli. Z drugiej strony nie czułem też, że chciałbym przedłużyć ten pobyt na kolejną noc.

Wycieczka z Uncle Tan Wildlife Adventures

Istnieje wielu operatorów oferujących podobne pakiety i plany podróży. Różnią się one głównie jakością zakwaterowania i wyżywienia. Wybrałem ofertę Uncle Tan Wildlife Adventures (3 dni 2 noce) i opiszę swoje doświadczenia i wrażenia właśnie z nimi. Nie jest to ośrodek z pięknymi bungalowami i ciepłą wodą, ale właśnie dlatego zdecydowałem się na tę opcję.

Kinabatangan River, Borneo
W drodze do obozu

Ceny

Cena standardowego wyjazdu 3D/2N wynosi 572,40 RM za osobę. Dłuższy pobyt jest możliwy w cenie 172,80 RM od osoby za dodatkową dobę.

Cena za wyjazd 2D/1N wynosi 399,60 RM za osobę.

Dzieciom do 7. roku życia przysługują zniżki:

Cena wyjazdu 3D/2N dla dzieci wynosi 286,20 RM.

Cena wyjazdu 2D/1N dla dzieci wynosi 199,80 RM.

Dzieci do 2. roku życia jadą bezpłatnie.

Powyższe ceny obowiązują na maj 2024 i mogę się zmienić. Polecam sprawdzenie ich bezpośrednio na stronie Uncle Tan Wildlife Adventures.

Kinabatangan River, Borneo
Krokodyl na brzegu rzeki

Transport

Miejsce spotkania znajduje się przy Centrum Rehabilitacji Orangutanów, a w cenę wycieczki wliczony jest transport busem do i z przystani przy rzece Kinabatangan, transport łodzią do i z obozu oraz wszystkie safari rzeczne.

Do Sepilok należy dojechać we własnym zakresie,a także dodatkowo dopłacić w przypadku, gdy po wycieczce nie wracasz do Sepilok, tylko kontuujesz podróż w stronę Semporny.

Zakwaterowanie

W obozie zakwaterowanie zapewniane jest w prostych drewnianych chatach na podwyższeniu, bez ścian. W środu jest cienki materac i moskitiera. Każda chata jest współdzielona przez kilka osób, więc nie oczekuj prywatności.

Kinabatangan River, Borneo
Zakwaterowanie w drewnianych chatach

Jedzenie

Wszystkie posiłki są przygotowywane na miejscu i wliczone w cenę wycieczki. Są serwowane w formie bufetu. Kawa i herbata dostępne są przez cały dzień, a butelkowana woda pitna i napoje gazowane są sprzedawane przez pracowników.

Kąpiel i toaleta

Woda do kąpieli i mycia pompowana jest z rzeki do baniaków. Kąpiel w rzece nie jest możliwa ze względu na obecność krokodyli. W dwóch różnych częściach obozu znajdują się dwie toalety. Papier toaletowy można otrzymać w recepcji. Nie zapomnij go później odnieść, bo inaczej zostanie skradziony przez małpy.

Prąd i zasięg sieci komórkowej

W obozie używa się małego generatora do oświetlenia i ładowania sprzętów od 19:00 do północy. Miałem w smartfonie kartę Digi SIM i sygnał był bardzo słaby w w chatce, w której spałem. Nieco lepszy bliżej brzegu rzeki.

Wycieczka na 3 dni i 2 noce

Dzień pierwszy

W pobliżu Centrum Rehabilitacji Orangutanów spotkałem się z przedstawicielem organizatora wycieczki o godzinie 13:00. Wkrótce przybyło więcej uczestników i zostaliśmy poinformowani o planie na resztę dnia.

Zabrano nas minibusem do molo Bukit Garam nad rzeką Kinabatangan, skąd łodzią kontynuowaliśmy podróż do obozu. Po drodze mogliśmy zauważyć sporo krokodyli. Dotarliśmy na miejsce około 17:00 i zostaliśmy przywitani kawą i herbatą, a następnie przydzielono nam chaty do spania, w których znajdowały się jedynie materace i moskitiery. Proste, ale wystarczające 🙂

Kolację podano w formie bufetu o godzinie 20:00, ale wcześniej poznaliśmy resztę personelu pracującego w obozie. Wyjaśnili nam szczegółowy plan na pozostałą część pobytu.

Tego dnia zaplanowana była jeszcze jedna atrakcja: nocne safari po rzece, które rozpoczęło się około godziny 21:00. Nie widzieliśmy jednak zbyt wiele, głównie ptaki, przede wszystkim sowy.

Noc była naprawdę gorąca i pociłem się nawet leżąc na materacu, w chatce bez ścian!

Dzień drugi

Dzień rozpoczął się o 6:30 rano porannym safari. Kawa i herbata były dostępne w dużej sali. Wsiedliśmy na pokład łodzi i popłynęliśmy tą samą trasą, co poprzedniego wieczoru. Znów nie widzieliśmy zbyt wiele. Głównie małpy.

Następnie wróciliśmy na śniadanie, a chwilę później graliśmy w siatkówkę. Było naprawdę fajnie, chociaż wilgotność była obłędna!

Następnie przyszedł czas na spacer po dżungli. Trwał on naprawdę krótko, ale na szczęście udało nam się zobaczyć jednego orangutana siedzącego wysoko na drzewie. Widzieliśmy również pająka, który idealnie komponował się z kolorem drzewa, na którym siedział. Mistrz kamuflażu!

Kinabatangan River, Borneo
Jedyny orangutan, którego widzieliśmy podczas wycieczki
Kinabatangan River, Borneo
Co za kamuflaż!

Gdy spacer dobiegł końca, wzbiłem się w powietrze dronem i moim oczom ukazał się bardzo smutny widok. Teren wokół rzeki to jedna wielka plantacja palm. To wyjaśniało, dlaczego nie mogliśmy zobaczyć zbyt dużo zwierząt i zawsze płynęliśmy na safari w to samo miejsce. Było to po prostu jedyne stosunkowo zalesione miejsce, które pozostało.

Kinabatangan River, Borneo
Lot dronem nad rzeką Kinabatangan

Po obiedzie mieliśmy kilka godzin czasu wolnego, ale zaproponowano nam także dodatkową atrakcję: wyprawę na ryby (60 RM od osoby). Zdecydowałem się dołączyć, ponieważ nie lubię siedzieć w jednym miejscu i nic nie robić. Do tego nie mam dużego doświadczenia z wędkarstwem, więc chciałem nauczyć się czegoś nowego. Niestety złapał nas deszcz, ale tak to już jest na Borneo. Nigdy nie wiesz, kiedy będziesz przemoczony do suchej nitki🙂

Udało mi się złowić 4-5 małych sumów, jednak moja wędka wielokrotnie zaczepiała się o coś w płytkiej wodzie. Tak czy siak, miło spędziłem te 2 godziny i na pewno kiedyś ponownie wybiorę się na ryby!

Po południu udaliśmy się na trzecie i ostatnie safari na rzece… i ponownie w to samo miejsce. Widzieliśmy głównie różne gatunki małp, a gdy było tuż po zachodzie słońca, na niebie można było dostrzec mnóstwo ogromnych nietoperzy. Imponujący widok!

Kinabatangan River, Borneo
Nosacze sundajskie
Kinabatangan River, Borneo
Nosacze sundajskie

Po kolacji wybraliśmy się na nocny spacer po dżungli i zobaczyliśmy pająki, żaby i różnego rodzaju insekty. Przewodnik bardzo się starał, ale niestety nie udało nam się dostrzec kukangów ani wyraków.

Dzień trzeci

Zjedliśmy śniadanie, a następnie przyszedł czas na spakowanie walizek i powrót łodzią na molo Bukit Garam. Tam rozdzieliliśmy się na dwa busy – jeden jadący z powrotem do Sandakan i drugi jadący do Lahad Datu. Osoby udające się do Lahad Datu, w tym ja, musiały dopłacić za transport (50 RM od osoby).

Wycieczka na 2 dni i 1 noc

Jeśli zdecydujesz się na krótszą wersję wyjazdu, w dniu przybycia do obozu odbędziesz nocne safari rzeczne, a następnego dnia poranne. Po śniadaniu opuścisz obóz około godziny 10:00 i ruszysz z powrotem do Sandakan.

Ogólne wrażenia

Cieszę się, że zdecydowałem się na ten wyjazd i nie mogę powiedzieć złego słowa o jego organizacji, gdyż wszystko przebiegło zgodnie z planem, a obsługa była bardzo miła. Jednak nie powtarzałbym tego.

Powód jest bardzo prosty. Jestem zszokowany poziomem zniszczenia całego obszaru Kinabatangan i jego wylesienia na rzecz plantacji palm. Nie spodziewaj się, że zobaczysz dżunglę pełną zwierząt. Wzdłuż rzeki rośnie wąskie pasmo drzew, a tuż za nim nie ma nic innego jak palmy. Jeszcze kilka lat temu musiało to być cudowne miejsce, teraz pozostało po nim jedynie wspomnienie…

Powered by GetYourGuide

Sepilok, położony w malezyjskim stanie Sabah na wyspie Borneo, słynie przede wszystkim z Centrum Rehabilitacji Orangutanów i szlaków pieszych w Rainforest Discovery Centre.

Jak dojechać do Sepilok?

Dotarcie do Sepilok zazwyczaj wiąże się z podróżą do Sandakanu.

Drogą powietrzną

Kilka linii lotniczych obsługuje loty do Sandakanu, w tym Malaysia Airlines i AirAsia, z bezpośrednimi lotami z Kota Kinabalu (stolica Sabah) i Kuala Lumpur (stolica Malezji). Aby dostać się z lotniska Sandakan do Sepilok, najlepiej jest skorzystać z aplikacji Grab.

Drogą lądową

Połączenia autobusowe z Kota Kinabalu do Sandakan mijają po drodze Kundasang i Sepilok. Podróż trwa około 6-8 godzin. Poproś kierowcę, aby wysadził Cię w Sepilok.

Alternatywnie możesz także wypożyczyć skuter w Sandakan i wybrać się do Sepilok na jednodniową wycieczkę. Ja właśnie tak zrobiłem 🙂

Aby zarezerwować bilet, odwiedź Easybook lub 12Go.Asia

Platforma spacerowa w Rainforest Discovery Centre

Kiedy najlepiej się wybrać?

Najlepszy czas na wizytę w Sepilok to pora sucha, która zazwyczaj przypada na okres od marca do października. Pogoda w tych miesiącach jest na ogół korzystna i charakteryzuje się mniejszą ilością opadów, co ułatwia eksplorację lasów deszczowych (szlaki są mniej błotniste) i cieszenie się przebywaniem na świeżym powietrzu.

Ile czasu zaplanować?

Wszystko zależy od tego, czy planujesz wędrować szlakiem Kabili w obrębie Rainforest Discovery Centre. Jeśli tak, zajmie Ci to minimum 5-6 godzin, a więc większość dnia. Dlatego też 2 dni wydają się optymalne, aby spokojnie zwiedzić resztę atrakcji.

Jeśli nie planujesz wędrówki szlakiem Kabili, jeden pełny dzień w zupełności wystarczy.

Jak się poruszać?

Trzy główne atrakcje znajdują się bardzo blisko siebie, w odległości krótkiego spaceru: Centrum Ochrony Niedźwiedzia Malajskiego, Sanktuarium Orangutanów i Rainforest Discovery Centre.

Aby dostać się do Sanktuarium Nosaczy Sundajskich (Labuk Bay Proboscis Monkey Sanctuary) będziesz potrzebować taksówki lub wypożyczonego skutera. Zapytaj w miejscu zakwaterowania lub sprawdź w aplikacji mobilnej – Grab.

Co zwiedzić w Sepilok?

Centrum Ochrony Niedźwiedzia Malajskiego

Niedźwiedź malajski lub biruang malajski to najmniejszy gatunek niedźwiedzia na świecie. Swoją nazwę zawdzięcza złotemu pasowi futra otaczającemu jego szyję. Niedźwiedzie te można spotkać na Borneo, we wschodnich Indiach, południowych Chinach, Mjanmie, Laosie i Wietnamie, a także w innych częściach Azji Południowo-Wschodniej. Dzięki dużym pazurom mogą z łatwością wspinać się na wysokie drzewa w poszukiwaniu uli. Dodatkowo kontrolują szkodliwą populację termitów w lesie. Są one niezbędnym składnikiem diety niedźwiedzi.

Niedźwiedzie malajskie są drugim najbardziej zagrożonym gatunkiem niedźwiedzia na świecie i ośrodek w Sepilok dobrze się nimi opiekuje. Przed wypuszczeniem na wolność uczą się żerować, zakładać gniazda, wspinać się i wchodzić w interakcję z innymi. W sklepie z pamiątkami wyświetlany jest film, który informuje o ważnej pracy centrum.

Bilet wstępu kosztuje 50 RMB dla osób niebędących Malezyjczykami i 10 RMB dla dorosłych Malezyjczyków.

Sepilok, Sabah, Borneo
Centrum Ochrony Niedźwiedzia Malajskiego

Centrum Rehabilitacji Orangutanów

Założone w 1964 roku przez Barbarę Harrison, Angielkę, która współpracowała z rządem Sabah. Centrum zostało założone w celu rehabilitacji osieroconych i rannych orangutanów, tak aby mogły w końcu wrócić na wolność.

Początkowo ośrodek skupiał się na ratowaniu młodych orangutanów, które zostały wysiedlone w wyniku wycinki lasów i nielegalnego handlu zwierzętami. Wczesne lata wymagały znacznych wysiłków na rzecz podnoszenia świadomości i edukowania społeczeństwa na temat trudnej sytuacji orangutanów. Na przestrzeni lat proces rehabilitacji w Sepilok ewoluował. Młode orangutany uczą się podstawowych umiejętności przetrwania, w tym wspinania się i żerowania, w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku, zanim zostaną wypuszczone do lasu.

Karmienie na platformach odbywa się o godzinie 10:00 i 15:00 i trwa od 30 do 50 minut. Bilety są ważne przez jeden dzień, więc w ramach tego samego biletu można zobaczyć dwa karmienia. Ja byłem tu rano i miejsce było niezwykle zatłoczone ludźmi, co odebrało większość uroku. cZułem się trochę jak w zoo…

Sepilok, Sabah, Borneo
Centrum Rehabilitacji Orangutanów

Rainforest Discovery Centre

Oprócz ośmiu wież obserwacyjnych połączonych chodnikami, z których można podziwiać korony drzew, w parku jest wiele tras spacerowych o różnej długości. Mapę można pobrać w kasie biletowej. Szanse na dostrzeżenie wyraków, kukang, cywet, palatuchów i innych stworzeń zwiększysz dołączając na nocny spacer z przewodnikiem. Zwierzęta są wtedy bardziej aktywne.

Jeśli chcesz przejść najbardziej wymagający szlak w parku, Kabili Trail będziesz musiał kupić w kasie oddzielne pozwolenie za 35 RMB. Szlak ma 16 km tam i z powrtoem a głównym utrudnieniem jest wilgotność powietrza i wysoka temperatura, dlatego należy zabrać ze sobą dużo wody i ubranie na zmianę. W maju nie zauważyłem żadnych pijawek. Wzdłuż ścieżki znajdują się trzy wiaty, w których można odpocząć. Szlak jest dobrze oznakowany i moim zdaniem przewodnik nie jest potrzebny, ale w razie potrzeby można go wynająć (zapytaj w kasie).

Do Sepilok Laut na końcu szlaku dojdziesz drewnianą promenadą o długości 1 km, która wiedzie przez las namorzynowy. Można tam spędzić noc, ale trzeba zarezerwować pokój z wyprzedzeniem i zabrać ze sobą wystarczającą ilość wody i jedzenia. Alternatywnie istnieje możliwość zorganizowania transportu łodzią do centrum Sandakan, ale również trzeba to ustalić mailowo lub telefonicznie kilka dni wcześniej. W przeciwnym razie, trzeba wrócić tą samą drogą.

Sepilok, Borneo
Wejście na szlak Kabili

Sanktuarium Nosaczy Sundajskich

W połowie lat 90. XX wieku teren o powierzchni 400 akrów miał zostać oczyszczony pod uprawę palmy olejowej, kiedy właściciel dowiedział się, że w lesie namorzynowym żyją nosacze. Wtedy postanowił zachować ten mały obszar lasu w nienaruszonym stanie jako schronienie dla małp.

W zatoce Lubuk niewielkie obszary lasów namorzynowych otoczone są plantacjami palm. Małpy dostają dodatkowe pożywienie, ponieważ same nie mogą zdobyć go w wystarczającej ilości. W jakiś sposób miałem wrażenie, że historia tego miejsca bardzo dobrze pasuje do ogólnej historii Borneo i faktu, że dzikie zwierzęta są wypychane ze swoich naturalnych siedlisk i mogą przetrwać tylko na tych małych, kontrolowanych terenach, z których tworzy się atrakcję turystyczną generującą dodatkowy dochód… Dlatego po wizycie w Sanktuarium Orangutanów i Centrum Ochrony Niedźwiedzia Malajskiego poczułem się wystarczająco przygnębiony by odpuścić wizytę u nosaczy. Chciałem je zobaczyć w naprawdę naturalnym środowisku, a nie na “wystawie”.

To prywatne sanktuarium ma dwie platformy obserwacyjne. Karmienie odbywa się na platformie A o godzinie 9:30 i 14:30 oraz na platformie B o godzinie 11:30 i 16:30.

Powered by GetYourGuide

Brunei Darussalam, położone na zielonym północnym wybrzeżu Borneo, to interesujące państwo, znacznie radziej odwiedzane niż jego sąsiedzi w Azji Południowo-Wschodniej. Ten mały kraj oferuje wyjątkowe połączenie historii oraz dziedzictwa kulturowego z dziewiczym pięknem przyrody. Od majestatu meczetu sułtana Omara Ali Saifuddiena po spokojną atmosferę Kampong Ayer i dziewiczą przyrodę Parku Narodowego Ulu Temburong!

Krótka historia

Obszar obecnie znany jako Bandar Seri Begawan był historycznie centrum władzy imperium Bruneii, które osiągnęło swój szczyt w XV i XVI wieku. Było to ważne centrum handlowe w Azji Południowo-Wschodniej, zajmujące się handlem z Chinami, Półwyspem Malajskim i innymi regionami. Brunei było dobrze znane ze swoich surowców pochodzących z dżungli oraz produktów morskich, takich jak kamfory, przypraw, drewna, żywicy, ptasich gniazd, wosku, miodu, skorup żółwi, a także pereł.

Wczesne osady na tym obszarze były częścią Kampong Ayer, historycznej wioski wodnej położonej nad rzeką Brunei. Obszar ten jest zamieszkany od ponad tysiąca lat.

Panowanie sułtana Bolkiaha (1485 – 1524) znane było jako złoty wiek Brunei. W tym okresie sułtanat obejmował nie tylko całą wyspę Borneo, ale sięgał nawet do Luzon na Filipinach. Jego znaczenie wzrosło jeszcze bardziej, gdy w 1511 roku Malakka wpadła w ręce Portugalczyków.

Bandar Seri Begawan, Brunei
Meczet Omara Ali Saifuddiena w nocy

Pod koniec XIX wieku Brunei stało się brytyjskim protektoratem. W tym okresie stolica, znana wówczas jako miasto Brunei, doświadczyła rozwoju infrastruktury, choć pozostała stosunkowo niewielka i tradycyjna.

Miasto było okupowane przez siły japońskie od 1941 do 1945 roku. W tym czasie znaczna jego część została zniszczona w wyniku bombardowań aliantów.

Po II wojnie światowej miasto Brunei przeszło znaczną przebudowę i modernizację. W 1970 r. oficjalnie zmieniono nazwę na Bandar Seri Begawan na cześć sułtana Omara Ali Saifuddiena III, który abdykował w 1967 r., ale odegrał kluczową rolę w napędzaniu mordernizacji kraju.

Odkrycie ropy naftowej i gazu ziemnego znacząco pobudziło gospodarkę Brunei w połowie XX wieku, prowadząc do szybkiego rozwoju. Miasto zainwestowało w nowoczesną infrastrukturę, w tym drogi oraz obiekty użyteczności publicznej. Pomimo modernizacji Bandar Seri Begawan zachował swoje dziedzictwo kulturowe, szczególnie w okolicy Kampong Ayer, gdzie wciąż można podziwiać tradycyjne domy na palach.

Jak dotrzeć do Bandar Seri Begawan?

Drogą powietrzną

Najszybszym i najwygodniejszym sposobem dotarcia do Brunei jest samolot. Nie trzeba dodawać, że jest to również najdroższa opcja, nawet jeśli wybierzesz krótki lot z Kota Kinabalu.

Drogą lądową

Podróżowanie drogą lądową jest znacznie dłuższe i uciążliwe. Istnieją połączenia autobusowe z Miri lub Limbang w stanie Sarawak i z Kota Kinabalu w w stanie Sabah. Podróż z Kota Kinabalu może trwać nawet 10 godzin i wiąże się z wielokrotnym przekraczeniem granicy, więc przygotuj paszport na mnóstwo nowych pieczątek.

Bandar Seri Begawan, Brunei
One of a few city mosques

Drogą morską

Promy kursują pomiędzy Labuan, malezyjską wyspą, a Muara, głównym portem Brunei. Rejs promem trwa od 1,5 do 2 godzin. Sprawdź wcześniej rozkład, ponieważ połączenia nie są codzienne.

Aby zarezerwować bilet, odwiedź Easybook lub 12Go.Asia

Kiedy najlepiej przyjechać?

Najlepszy czas na wizytę w Brunei to pora sucha, zazwyczaj od stycznia do maja. W tych miesiącach jest zazywczaj mniej wilgotno oraz jest małe prawdopodobieństwo intestywnych opadów co sprawia, że ​​jest to idealny okres na spędzanie czasu świeżym powietrzu. W pozostałych miesiącach można spodziewać się większej wilgotności i większych opadów, ale i tak poruszanie się po kraju nie będzie stanowiło większego problemu.

Brunei Darussalam
Kampong Ayer

Gdzie się zatrzymać?

Zatrzymałem się na 3 noce w prywatnym pokoju jednoosobowym w Co. Living Hostel Bandar. Łazienka była wspólna i czysta, ale niestety tylko jedna na cały hostel. Internet był szybki, a w pokoju znajdowało się małe biurko, dzięki czemu warunki do pracy zdalnej były super. Lokalizacja jest również dobra, w odległości spaceru od nabrzeża i meczetu Omar Ali Saifuddien.

Na ostatnie 2 noce przeprowadziłem się do EZ Lodgings. Były tam 2 wspólne łazienki, a pokój był znacznie większy. Miejsce położone jest blisko centrum handlowego Gadong, a główne atrakcje turystyczne znajdują się w odległości 10 minut jazdy taksówką.

Na portalach Agoda lub Booking.com znajdziesz również inne opcje!

How to get around?

Aby zwiedzić miejsca znajdujące się poza Bandar Seri Begawan, najlepiej wypożyczyć samochód. W moim przypadku była to Toyota Vios od D.Feena w cennie 55 BND / dzień + 100 BND zwrotnej kaucji. Możesz się z nimi skontaktować mailowo: defeenamarketing@gmail.com lub telefonicznie: +673 877 8898 (również na Whatsapp).

Co warto zobaczyć poza Bandar Seri Begawan?

Park Narodowy Ulu Temburong

Założony w 1991 roku park zajmuje powierzchnię około 50.000 hektarów i w jego głąb najlepiej dotrzeć łodzią, co dodaje uroku. Aby się tu dostać trzeba dołączyć do zorganizowanej wycieczki, czego nie lubię robić zbyt często, chyba że nie ma innego wyjścia.

Po sprawdzeniu różnych opcji wybrałem ofertę operatora Freme. Wydaje się, że mają najwięcej pozytywnych komentarzu, a cenowo wygląda to tak samo jak u konkurencji. Niestety nie jest to tani pomysł na spędzenie czasu, gdyż jednodniowa wycieczka kosztuje 155 BND.

Odebrano mnie o 7:45 z Gadong, a następnie zrobiliśmy jeszcze kilka przystanków, aby zabrać więcej turystów. Gdy wszyscy znaleźli się na pokładzie busa, opuściliśmy Bandar Seri Begawan i przekroczyliśmy most Sułtana Haji Omara ‘Ali Saifuddien prowadzący do rejonu Temburong.

Po przybyciu do Freme Rainforest Lodge zostaliśmy poczęstowani napojami i przekąskami, po czym odbyła się krótka pogadanka dotycząca bezpieczeństwa i planu dnia. Zabraliśmy kamizelki ratunkowe i wskoczyliśmy na łódź, która miała przetransportować nas w górę rzeki na początek podejścia do wieży obserwacyjnej (Canopy Tower).

Rejs łodzią był rzeczywiście przyjemny, jednak nie spektakularny. Nie, jeśli odwiedziłeś wcześniej inne parki narodowe w Azji Południowo-Wschodniej, na przykład Taman Negara.

Canopy Walkway różnił się nieco od innych podobnych konstrukcji, które widziałem w Malezji. Ta była wyjątkowo stabilna, bo w całości wykonana z metalu. Trzeba było najpierw wspiąć się po wąskich schodkach, następnie przejść krótkim mostkiem w stronę najwyższego punktu obserwacyjnego i ostatecznie zejść na dół. Miłe doświadczenie, ale ponownie czułem lekki niedosyt.

Brunei, Asia
Park Narodowy Ulu Temburong

Udaliśmy się ponownie na łódkę i zrobiliśmy kolejny przystanek się przy wodospadzie. Rozczarowujące miejsce z małą ilością wody i tak zwanym „rybnym spa”. Kiedy zanurzysz stopy w wodzie, podpłyną małe rybki, gotowe wyskubać z nich martwy naskórek. Zdecydowanie nie dla wrażliwych na łaskotki!

Następnie po krótkiej przejażdzce łodzią zostaliśmy wyrzuceni na brzeg, aby zaliczyć ostatnią atrakcję – tubing. Plecaki i buty pozostały w łodzi, a my spoczyliśmy do dmuchanych gumowych kół i płynęliśmy z nurtem rzeki do Freme Rainforest Lodge. To była najlepsza część tej wycieczki, ale znowu nieco rozczarowująca, ponieważ trawała zaledwie około 15-20 minut.

Niektórzy turyści zdecydowali się na zip-lining, ale dla tych, którzy wcześniej byli na tubingu, nie było to zawarte w pakiecie. Szkoda, bo zdecydowanie był na to czas! Lunch był w porządku, zwykły azjatycki bufet.

Po lunchu bus zabrał nas z powrotem do Bandar Seri Begawan. Dotarliśmy tam około 16:00. Dość wcześnie jak na całodniową wycieczkę! Ogólnie wszystko było dobrze zorganizowane, ale miałem wrażenie, że jest spory potencjał na poprawę lub po prostu cena powinna być niższa. Nie jest to doświadczenie, które chciałbym powtórzyć.

Brunei, Asia
Park Narodowy Ulu Temburong

Park rekreacyjny Bukit Patoi

Najlepsza trasa piesza w okolicy Temburong, pętla o długości około 4 kilometrów. Podejście może być wyzwaniem, zwłaszcza przy dużej wilgotności, co wiąże się z koniecznością zabrania ze sobą dużej ilości wody! Szlak może być śliski, szczególnie po deszczu. Częste panele pokazują odległość pozostałą do szczytu.

Brunei, Asia
Park rekreacyjny Bukit Patoi

Most sułtana Haji Omara Ali Saifuddiena

Ten dwujezdniowy most w Brunei łączy półeksklawę Temburong z lądem, rozciągając się nad Zatoką Brunei. Ma trzydzieści kilometrów i jest najdłuższym mostem w Azji Południowo-Wschodniej.

Budowa mostu rozpoczęła się w 2014 r. i chociaż początkowo planowano jego ukończenie i otwarcie do końca 2019 r., zamiast tego otwarto go w marcu 2020 r.

14 lipca 2020 r., w dniu 74. urodzin sułtana Haji Hassanala Bolkiaha, nazwę mostu zmieniono na most sułtana Haji Omara ‘Ali Saifuddiena, by uhorować jego zmarłego ojca, powszechnie uznawanego za architekta współczesnego Brunei.

Brunei, Asia
Most sułtana Haji Omara Ali Saifuddiena

Plaże Muara i Meragang

Popularne miejsce na wypoczynek wśród lokalnych mieszkańców. Dostępne są stoły piknikowe. Jest tu całkiem ładna plaża, ale podobnie jak w przypadku wielu innych plaż na Borneo, znajduje się na niej dużo drewna wyrzuconego na brzeg i niestety również inne śmieci.

Plaża Meragang znajduje się dalej na zachód. W pobliżu ujścia rzeki Meragang do Morza Południowochińskiego znajduje się parking, na którym stoi kilku sprzedawców ulicznych. Moskity mogą stanowić problem, dlatego przed pójściem na plażę spryskaj się środkiem odstraszającym owady.

Brunei, Asia
Muara Beach

Taman Warisan Tasek Merimbun

Największe jezioro w Brunei, będące domem dla różnorodnych ptaków. Ładne miejsce, ale wydaje się dość zaniedbane. Wzdłuż brzegu biegnie krótki betonowy chodnik.

Brunei, Asia
Taman Warisan Tasek Merimbun

Park Narodowy Jeziora Lalak

Okolica jeziora to idealne miejsce na relaks, obserwację ptaków i spacery po promenadzie. Rano jest cicho, ale po południu można zobaczyć miejscowych rybaków.

Park rekreacyjny Wasai Wong Kadir

Dotarcie do wodospadu zajmuje około 20 minut. Nie jest on imponujący pod względem wielkości, ale basen jest wystarczająco duży, aby popływać. Może być tłoczno w weekendy.

Teraja Longhouse

Długi dom odwiedzają głównie turyście zmierzający do dwóch pobliskich wodospadów: Wasai Teraja i Wasai Belulok. Zapłacisz kilka dolarów za parking i kilka więcej za rozejrzenie się po domu. Można tu obejrzeć wiele historycznych zdjęć i kupić lokalne wyroby rzemieślnicze.

Wodospad Wasai Teraja

Szlak zaczyna się tuż za długim domem i jest przyjemną, krótką wędrówką po dżungli. Zanim dotrzesz do wodospadu, trzeba będzie kilka razy przekroczyć rzekę. Trekking trwa około 45 minut w jedną stronę.

Wodospad Wasai Belulok

Trudna wędrówka i ścieżka czasami jest trudna do znalezienia. Nie polecam iść samemu! Z drugiej strony po dotarciu na miejsce najprawdopodobniej będziesz miał wodospad tylko dla siebie. Trekking trwa około 40 minut w jedną stronę. Uważaj, żeby się nie zgubić!

Pomnik miliardowej baryłki ropy

Pomnik powstał w 1991 roku i upamiętnia miliardową baryłkę ropy wydobytej na polu naftowym w Seria.

Brunei, Asia
Pomnik miliardowej baryłki ropy

Seria Energy Lab

Interaktywna wystawa poświęcona przemysłowi naftowo-gazowemu zarządzana przez Brunei Shell Petroleum. Mają mnóstwo zajęć dla dzieci. Niestety od maja 2024 roku jest ona zamknięta z powodu remontu i nie ma jasnej informacji, kiedy zostanie ponownie otwarta.

Meczet Kampong Pandan

Meczet został otwarty w 1996 roku i może pomieścić do 1100 wiernych.

Brunei, Asia
Meczet Kampong Pandan

Pantai Ku Ceria (plaża KB)

Kolejna przeciętna plaża w Brunei, ale i tak wydaje się lepsza niż wiele innych. Jak się na ma co się lubi…

Powered by GetYourGuide

Urocza stolica Brunei Darussalam, położona na północnym wybrzeżu Borneo, stanowi fascynujące połączenie bogatego dziedzictwa kulturowego, oszałamiającej architektury islamskiej i nowoczesnej zabudowy miejskiej. Niezależnie od tego, czy przemierzasz ulice centrum miasta, zwiedzasz historyczną wioskę wodną Kampong Ayer, czy też podziwiasz meczet sułtana Omara Ali Saifuddiena, Bandar Seri Begawan dostarcza wyjątkowe i niezapomniane wrażenia z podróży!

Krótka historia

Obszar obecnie znany jako Bandar Seri Begawan był historycznie centrum władzy imperium Bruneii, które osiągnęło swój szczyt w XV i XVI wieku. Było to ważne centrum handlowe w Azji Południowo-Wschodniej, zajmujące się handlem z Chinami, Półwyspem Malajskim i innymi regionami. Brunei było dobrze znane ze swoich surowców pochodzących z dżungli oraz produktów morskich, takich jak kamfory, przypraw, drewna, żywicy, ptasich gniazd, wosku, miodu, skorup żółwi, a także pereł.

Wczesne osady na tym obszarze były częścią Kampong Ayer, historycznej wioski wodnej położonej nad rzeką Brunei. Obszar ten jest zamieszkany od ponad tysiąca lat.

Panowanie sułtana Bolkiaha (1485 – 1524) znane było jako złoty wiek Brunei. W tym okresie sułtanat obejmował nie tylko całą wyspę Borneo, ale sięgał nawet do Luzon na Filipinach. Jego znaczenie wzrosło jeszcze bardziej, gdy w 1511 roku Malakka wpadła w ręce Portugalczyków.

Bandar Seri Begawan, Brunei
Meczet Omara Ali Saifuddiena w nocy

Pod koniec XIX wieku Brunei stało się brytyjskim protektoratem. W tym okresie stolica, znana wówczas jako miasto Brunei, doświadczyła rozwoju infrastruktury, choć pozostała stosunkowo niewielka i tradycyjna.

Miasto było okupowane przez siły japońskie od 1941 do 1945 roku. W tym czasie znaczna jego część została zniszczona w wyniku bombardowań aliantów.

Po II wojnie światowej miasto Brunei przeszło znaczną przebudowę i modernizację. W 1970 r. oficjalnie zmieniono nazwę na Bandar Seri Begawan na cześć sułtana Omara Ali Saifuddiena III, który abdykował w 1967 r., ale odegrał kluczową rolę w napędzaniu mordernizacji kraju.

Odkrycie ropy naftowej i gazu ziemnego znacząco pobudziło gospodarkę Brunei w połowie XX wieku, prowadząc do szybkiego rozwoju. Miasto zainwestowało w nowoczesną infrastrukturę, w tym drogi oraz obiekty użyteczności publicznej. Pomimo modernizacji Bandar Seri Begawan zachował swoje dziedzictwo kulturowe, szczególnie w okolicy Kampong Ayer, gdzie wciąż można podziwiać tradycyjne domy na palach.

Jak dotrzeć do Bandar Seri Begawan?

Drogą powietrzną

Najszybszym i najwygodniejszym sposobem dotarcia do Brunei jest samolot. Nie trzeba dodawać, że jest to również najdroższa opcja, nawet jeśli wybierzesz krótki lot z Kota Kinabalu.

Drogą lądową

Podróżowanie drogą lądową jest znacznie dłuższe i uciążliwe. Istnieją połączenia autobusowe z Miri lub Limbang w stanie Sarawak i z Kota Kinabalu w w stanie Sabah. Podróż z Kota Kinabalu może trwać nawet 10 godzin i wiąże się z wielokrotnym przekraczeniem granicy, więc przygotuj paszport na mnóstwo nowych pieczątek.

Bandar Seri Begawan, Brunei
Jeden z kilku meczetów w mieście

Drogą morską

Promy kursują pomiędzy Labuan, malezyjską wyspą, a Muara, głównym portem Brunei. Rejs promem trwa od 1,5 do 2 godzin. Sprawdź wcześniej rozkład, ponieważ połączenia nie są codzienne.

Aby zarezerwować bilet, odwiedź Easybook lub 12Go.Asia

Kiedy najlepiej przyjechać?

Najlepszy czas na wizytę w Brunei to pora sucha, zazwyczaj od stycznia do maja. W tych miesiącach jest zazywczaj mniej wilgotno oraz jest małe prawdopodobieństwo intestywnych opadów co sprawia, że ​​jest to idealny okres na spędzanie czasu świeżym powietrzu. W pozostałych miesiącach można spodziewać się większej wilgotności i większych opadów, ale i tak poruszanie się po kraju nie będzie stanowiło większego problemu.

Brunei Darussalam
Kampong Ayer

Gdzie się zatrzymać?

Zatrzymałem się na 3 noce w prywatnym pokoju jednoosobowym w Co. Living Hostel Bandar. Łazienka była wspólna i czysta, ale niestety tylko jedna na cały hostel. Internet był szybki, a w pokoju znajdowało się małe biurko, dzięki czemu warunki do pracy zdalnej były super. Lokalizacja jest również dobra, w odległości spaceru od nabrzeża i meczetu Omar Ali Saifuddien.

Na ostatnie 2 noce przeprowadziłem się do EZ Lodgings. Były tam 2 wspólne łazienki, a pokój był znacznie większy. Miejsce położone jest blisko centrum handlowego Gadong, a główne atrakcje turystyczne znajdują się w odległości 10 minut jazdy taksówką.

Na portalach Agoda lub Booking.com znajdziesz również inne opcje!

Jak poruszać się po mieście?

Wiele miejsc można łatwo zwiedzić na piechotę, ale jeśli jest za gorąco, bez wątpienia najlepszą opcją jest przejazd taksówką. Popularny w Azji Grab nie działa w Brunei, ale istnieje inna aplikacja o nazwie Dart.

Co zwiedzić w Bandar Seri Begawan?

Meczet Omara Alego Saifuddiena

Ukończony w 1958 r. i nazwany na cześć zmarłego ojca obecnego sułtana, 28. sułtana Brunei. Konstrukcję otacza sztuczna laguna, w tafli której odbija się ten zjawiskowy budynek. Wystrój wnętrz jest bogaty. Do wykonania podłóg i ścian wykorzystano najlepszy włoski marmur, żyrandole powstały w Anglii, a dywany sprowadzono z Arabii Saudyjskiej.

Godziny zwiedzania dla niemuzułmanów są następujące:

Sobota – Czwartek: 8:30 – 12:00, 13:30 – 15:00, 16:30 – 17:30

Piątek: Zamknięte

Brunei Darussalam
Meczet Omara Alego Saifuddiena

Nabrzeże Brunei

Najbardziej ruchliwe miejsce w mieście wieczorami. Miejscowi przychodzą na modlitwę do pobliskiego meczetu, a następnie spacerują wzdłuż nabrzeża i wokół oświetlonej fontanny. To także popularne miejsce wśród biegaczy, a w Bangar Seri Begawan jest ich zaskakująco dużo.

Świetnym sposobem na zwiedzenie nabrzeża, wodnej wioski i pobliskiego lasu jest rejs łodzią. Jednogodzinna wycieczka z postojem w Kampong Ayer powinna kosztować około 25 – 30 BND.

Najpierw udaliśmy się zobaczyć charakterystyczne dla tego regionu mały – nosacze sundajskie – a potem wróciliśmy, aby przepłynąć przez wioskę Kampung Ayer. Cały rejs był bez wątpienia jedną z najfajniejszych atrakcji mojej podróży do Brunei.

Brunei Darussalam
Widok z nabrzeża Brunei
Brunei Darussalam
Na łodzi
Brunei Darussalam
Nosacz sundajski

Kampung Ayer

Kampong Ayer to 30-tysięczna społeczność składająca się z 42 połączonych ze sobą wiosek na palach położonych nad rzeką Brunei. Połowa Malajów w Brunei mieszkała tu już sto lat temu, a wielu mieszka tu nadal. Wioska ma swoją straż pożarną, komisariat policji, szkoły i meczety. Galerię Kultury i Turystyki można zwiedzać bezpłatnie i przedstawia ona historię oraz styl życia mieszkańców Kampong Ayer.

Do wioski najlepiej dostać się łodzią z nabrzeża Brunei. Jeśli masz samochód, możesz także przejechać przez most Raja Isteri Pengiran Anak Hajah Saleha i dostać się do osady od drugiej strony.

Brunei Darussalam
Kampung Ayer
Brunei Darussalam
Kampung Ayer

Istana Nurul Iman

Pałac jest domem sułtana Hassanala Bolkiaha i stoi nad brzegiem rzeki Brunei. Jest otwarty dla zwiedzających tylko przez trzy dni w roku, po okresie Ramadanu.

Muzułmanie mają dostęp do pałacu w okresie Ramadanu przez dodatkowe dziesięć dni, głównie w celach religijnych. Przez pozostałą część roku pałac można podziwiać jedynie z zewnątrz.

Muzeum Regali Królewskich

Podziwiać tutaj można prezenty ofiarowane przez różne głowy państw sułtanowi Brunei. Zobaczysz replikę Angkor Wat w Kambodży i kopię Wielkiego Meczetu w Mekce w Arabii Saudyjskiej wykonaną z metali szlachetnych i kamieni.

Życie sułtana ukazane jest za pomocą rodzinnych zdjęć i ilustracyjnych tekstów, od okresu dzieciństwa, przez szkolenie wojskowe w Sandhurst, po wystawne wesele i aktywne dorosłe życie.

Na wystawie znajdują się także dwa rydwany z koronacji w 1968 r. i parady srebrnego jubileuszu sułtana w 1992 r. Rydwan eskortowany jest przez falangę tradycyjnie ubranych manekinów.

Bandar Seri Begawan, Brunei
Muzeum Regali Królewskich
Bandar Seri Begawan, Brunei
Muzeum Regali Królewskich

Centrum Historii Brunei

Muzeum dokumentuje całą historię Brunei, od wczesnego osadnictwa i kolonializmu po historię współczesną. Zawiera zbiór listów, galerię konstytucji i dział poświęcony przyprawom. Wejście jest bezpłatne.

Świątynia Teng Yun

Najstarsza chińska świątynia w Bandar Seri Begawan została zbudowana w latach 60-tych XX wieku i jest dostępna zarówno dla wyznawców, jak i osób z zewnątrz.

Meczet Jame’Asra Hassanila Bolkiaha

Zbudowany w 1992 roku dla upamiętnienia 25 lat panowania sułtana, największy meczet w Brunei góruje nad okolicą dzięki czterem imponującym minaretom.

Bandar Seri Begawan, Brunei
Meczet Jame’Asra Hassanila Bolkiaha

Park rekreacyjny Tasek Lama

Wyznaczone szlaki prowadzą do miejsc piknikowych, wodospadów i wieży na szczycie wzgórza, z której roztacza się widok na otaczający las i miasto. Na dłuższy trekking kieruj się w stronę Bukit Laur i Bukit Markucing, a następnie zejdź w kierunku Jalan Subok i zamów taksówkę przez Dart, która zabierze Cię z powrotem do miasta. Taka trasa powinna zająć od 2 – 3 godzin. Załóż odpowiednie obuwie i zabierz ze sobą dużo wody.

Nocny targ Gadong

Na straganach można kupić stosunkowo tanie posiłki, niekoniecznie jednak bardzo smaczne 🙂 Wciąż jest to jednak miłe miejsce na spędzanie czasu, zwłaszcza biorąc pod uwagę brak jakiegokolwiek życia nocnego w Brunei.

Muzeum Morskie

W głównym pomieszczeniu znajduje się imponujący szkielet statku wyłożony naczyniami ceramicznymi. Statek odnaleziono w 1997 roku i przypuszcza się, że wypłynął z Chin pod koniec XV lub na początku XVI wieku, ale gdy zbliżał się do Brunei, pogoda znacznie się pogorszyła i zatonął.

Muzeum mieści się w Kota Batu, 5 km na wschód od centrum miasta.

Muzeum Technologii Malajskiej

Muzeum jest pełne eksponatów obrazujących malajski styl życia w domach na palach oraz opisujących różne gałęzie przemysł. Ciekawe miejsce i warte odwiedzenia.

Mauzoleum sułtana Bolkiaha

Ciche i spokojne miejsce z małym, ale ciekawym centrum interpretacyjnym, w którym można poznać historię Kota Batu jako pierwszej stolicy Brunei.

Powered by GetYourGuide

Nha Trang znajduje się w prowincji Khanh Hoa na południowo-środkowym wybrzeżu Wietnamu. Jest to popularne miejsce turystyczne, słynące z długiego odcinka piaszczystej plaży, turkusowych wód i atrakcji wodnych, takich jak snurkowanie i nurkowanie oraz rejsy statkiem na pobliskie wyspy.

Krótka historia

Obszar dzisiejszego Nha Trang był pierwotnie terytorium Królestwa Champa, które kontrolowało większość środkowego i południowego Wietnamu od II do XV wieku. Wieże Po Nagar Cham, które stoją do dziś, są pozostałością tego okresu i zostały zbudowane między VII a XII wiekiem.

W XVII wieku Królestwo Czampa podupadło, a kontrolę nad regionem stopniowo przejmowali Wietnamczycy. Nha Trang stało się częścią terytoriów dynastii Nguyen.

Pod koniec XIX wieku Wietnam stał się częścią francuskich Indochin, a Nha Trang zaczęło się rozwijać pod pod ich wpływem. Na początku XX wieku Nha Trang zyskało rozgłos jako nadmorski kurort, a francuzi budowali tu wille i domy wakacyjne.

Podczas wojny w Wietnamie (1955-1975) Nha Trang było ważnym strategicznym miejscem ze względu na swoją bazę lotniczą i port.

Po zjednoczeniu Wietnamu w 1975 r. Nha Trang nadal się rozwijało, choć aż do reform gospodarczych pod koniec lat 80. i na początku lat 90., był to rozwój dość powolny.

Jak dojechać do Nha Trang?

Aby dostać się do Nha Trang, najprościej jest dolecieć na międzynarodowe lotnisko Cam Ranh, lub dojechać pociągiem lub autobusem z innych miast w Wietnamie, takich jak Ho Chi Minh City lub Hanoi. Podróż pociągiem oferuje malownicze widoki, podczas gdy autobusy są zwykle tańsze.

Pociągi są nieco szybsze niż autobusy, ale mimo wszystko należy spodziewać się spędzenia w podróży około 8-10 godzin Ho Chi Minh City i ponad 24 godzin z Hanoi.

Sprawdź połączenia na 12Go.Asia

Nha Trang, Vietnam
Widok z lotu ptaka na wieże Po Nagar Cham

Kiedy przyjechać?

Najlepszy czas na odwiedzenie Nha Trang to zazwyczaj okres od kwietnia do sierpnia, w porze suchej. Okres ten charakteryzuje się słoneczną pogodą i mniejszym prawdopodobieństwem deszczu, co czyni go idealnym do korzystania z plaż i aktywności na świeżym powietrzu. Należy jednak pamiętać, że w szczycie sezonu Nha Trang może być zatłoczone. Warto rozważyć wizytę od stycznia do kwietnia, kiedy nie ma tłumów, a pogoda wciąż jest ładna.

Gdzie się zatrzymać?

Zatrzymałem się w Le Soleil Hotel, gdzie standardowy pokój dwuosobowy kosztował mnie około 13 USD za noc. To niedrogie miejsce, ale bardzo wygodne. Nadmorska promenada znajduje się w odległości krótkiego spaceru,. Jest również podziemny parking dla motocykli.

Jak poruszać się po mieście?

Wiele miejsc można bez problemu zwiedzić na piechotę, jednak jeśli będzie za gorąco, bez wątpienia najlepszą opcją będzie wypożyczenie skutera. Spytaj bezpośrednio w swoim miejscu zakwaterowania. Pomogą Ci skontaktują się z wypożyczalnią i ustalić szczegóły.

Alternatywnie, jeśli nie czujesz się pewnie na drodze, zawsze możesz zamówić taksówkę za pośrednictwem powszechnie używanej i taniej aplikacji Grab.

Nha Trang, Vietnam
Nha Trang

Co zobaczyć w Nha Trang?

Wieże Po Nagar Cham

Te wspaniałe wieże zostały zbudowane między VII a XII wiekiem, a buddyści z Chin, Wietnamu i ludu Cham nadal regularnie gromadzą się tu, w celu modlitwy. Świątynia została zbudowana ku czci Yang Ino Po Nagar, bogini klanu Dua, który rządził południowym regionem imperium Cham.

Miejsce to mogło być wykorzystywane do celów kultu już w II wieku naszej ery. Po zniszczeniu przez najeźdźców jawajskich w 774 r., pierwotna drewniana konstrukcja została odbudowana w 784 r. przy użyciu kamieni i cegieł.

Dawniej na terenie kompleksu było więcej wież, obecnie są ich tylko cztery. Najbardziej imponująca jest Wieża Północna o wysokości 28 metrów, posiadająca przedsionek, sklepioną ceglaną konstrukcję wewnętrzną i tarasowy dach piramidalny. Fragmenty wejścia i ścian przedsionka pokryte są inskrypcjami. Pod piramidalnym dachem przedsionka znajduje się gong i bęben. Bogini Uma opierająca się o potworną bestię jest przedstawiona w formie kamiennego posągu.

Na terenie świątyni odbywają się krótkie występy prezentujące taniec oraz muzykę Champa.

Nha Trang, Vietnam
Wieże Po Nagar Cham
Wieże Po Nagar Cham

Plaża

Każdy przewodnik oraz broszura wakacyjna opisują to, co najlepsze w mieście – cyli 6-kilometrową plażę. Niektóre obszary są odgrodzone i przeznaczone do bezpiecznego pływania z dala od łodzi i skuterów wodnych. Promenada jest doskonałym miejscem na popołudniowy bieg lub spacer, a turkusowe morze naprawdę kusi do kąpieli.

Nha Trang, Vietnam
Plaża Nha Trang

Pagoda Long Son

Aby dostać się do gigantycznego posągu Buddy na szczycie, trzeba pokonać wiele schodów! Najlepiej przyjść do świątyni rano lub popołudniu. Zwiedzanie jest bezpłatne, ale uważaj na agresywne techniki sprzedaży i oszustwa.

Nha Trang, Vietnam
Wielki Budda w Pagodzie Long Son

Cypel Hon Chong

Bardzo wyjątkowy skalisty krajobraz z pięknymi widokami. Będziesz musiał uiścić opłatę za wstęp w wysokości 30.000 VND. Zatrzymuje się tu wiele zorganizowanych wycieczek, więc nie oczekuj spokojnego relaksu.

Katedra w Nha Trang

Kościół został zbudowany przez Francuzów w stylu gotyckim i otworzono go w 1933 roku. Można stamtąd podziwiać piękną panoramę miasta, ale mimo że wstęp powinien być bezpłatny, kręcący się w okolicy “ochroniarz” wymusza datki.

Muzeum Alexandre’a Yersina

Doktor Alexandre Yersin, naukowiec urodzony w Szwajcarii i założyciel Instytutu Pasteura w Nha Trang w 1895 roku. Instytut ten organizuje kampanie w zakresie szczepień i poprawy warunków sanitarnych.

Yersin prowadził również obserwacje podczas podróży po centralnych wyżynach. W tym czasie odkrył rejon dzisiejszego Dalat i zasugerował zbudowanie tam miejscowości letniskowej w górach.

Narodowe Muzeum Oceanograficzne

Świetne muzeum jak na wietnamskie standardy 🙂 Jest tu mnóstwo ryb, kilka małych rekinów oraz krokodyli i innych zwierząt wodnych. Oprócz tego prezentowane są różne modele statków i sposoby połowu ryb.

Studio i galeria Long Thanh

Wspaniała kolekcja czarno-białych fotografii. Krajobrazy Long Thanh są często nastrojowe, pokazujące kontrast między naturalnym pięknem Wietnamu a ciągłą walką o lepszy byt, którą mieszkańcy toczą w codziennym życiu. Jeśli jest zamknięte, użyj dzwonka. Być może dopisze Ci szczęście i po muzeum oprowadzi Cię sam artysta.

VinWonders

Z lądu do Vinpearl Resort kursuje kolejka linowa. Można spędzić kilka godzin, a nawet cały dzień w wesołym miasteczku z atrakcjami dla osób w każdym wieku. Jest też część ze zwierzętami, ogrodami i ogromnym diabelskim młynem.

Wyspy

Wokół Nha Trang znajduje się wiele wysp, które są znane z otaczającej je stosunkowo czystej wody i możliwości snurkowania. Wycieczki na wyspy może zorganizować każdy hotel i biuro podróży w mieście. Wystarczy zapytać w recepcji. Upewnij się jednak, że wiesz co wybierasz. Niektóre wycieczki skierowane są dla tych, którzy szukają relaksu i spokoju, a niektóre dla backpackerów, którzy lubią alkohol i mocniejsze wrażenia.

Nha Trang, Vietnam
Jedna z wysp w pobliżu Nha Trang
Nha Trang, Vietnam
Jedna z wysp w pobliżu Nha Trang
Nha Trang, Vietnam
Jedna z wysp w pobliżu Nha Trang

Sporty wodne

Oprócz skakania po wyspach i snurkowania, okolica Nha Trang jest rajem dla miłośników wody i oferuje inne aktywności, takie jak nurkowanie, surfing, wakeboarding, parasailing oraz rafting.

Miejsca do nurkowania skupiają się wokół wyspy Hon Mun, a niektóre z najbardziej znanych to Moray Beach, Coral Garden, Madonna Rock, Light House i Green Canyon.

Czego unikać?

Akwarium Tri Nguyen

Sam budynek jest wyjątkowy – w formie statku pirackiego. Niestety jest wyjątkowo słabo utrzymany i kiczowaty. Mogę szczerze nazwać to więzieniem dla zwierząt i zdecydowanie sugeruję, aby tu nie przyjeżdżać.

Powered by GetYourGuide

Laayoune, położone w Saharze Zachodniej, ma złożoną historię, głęboko splecioną z szerszym kontekstem historycznym i politycznym regionu.

Przed kolonizacją europejską region Sahary Zachodniej był zamieszkany przez ludność tubylczą, głównie plemiona koczownicze, takie jak Saharyjczycy (Saharawi). Plemiona te prowadziły tradycyjny tryb życia oparty na pasterstwie i handlu.

Pod koniec XIX i na początku XX wieku mocarstwa europejskie, zwłaszcza Hiszpania i Francja, rozpoczęły kolonizację części Afryki Północnej. Hiszpania przejęła kontrolę nad terenami dzisiejszej Sahary Zachodniej, w tym nad obszarem, na którym znajduje się Laayoune. Nazwali to terytorium Saharą Hiszpańską lub Rio de Oro, a Laayoune stało się stolicą administracyjną.

W miarę jak w połowie XX wieku przez Afrykę przetoczyły się ruchy dekolonizacyjne, na Saharze Hiszpańskiej nasiliły się wezwania do niepodległości. Rdzenni mieszkańcy, na czele z Frontem Polisario, dążyli do samostanowienia i niezależności od hiszpańskich rządów kolonialnych.

Laayoune, Western Sahara

Gdy w latach 70. Hiszpania przygotowywała się do dekolonizacji regionu, zarówno Maroko, jak i Mauretania zgłosiły historyczne roszczenia do Sahary Zachodniej. Doprowadziło to do złożonego konfliktu, w którym Front Polisario walczył zarówno z siłami marokańskimi, jak i mauretańskimi.

Po wycofaniu się Hiszpanii z Sahary Zachodniej w 1976 r. Maroko i Mauretania przystąpiły do ​​aneksji części tego terytorium. Maroko zajęło północne dwie trzecie Sahary Zachodniej, w tym Laayoune, co doprowadziło do konfliktu zbrojnego z Frontem Polisario.

Status Sahary Zachodniej do dziś pozostaje nierozwiązany. Maroko kontroluje większość terytorium, w tym Laayoune, natomiast we wschodniej części regionu działa Front Polisario, opowiadający się za niepodległością. Organizacja Narodów Zjednoczonych była zaangażowana w wysiłki na rzecz znalezienia pokojowego rozwiązania konfliktu, w tym w proponowane referendum w sprawie samostanowienia narodu Sahrawi, jednak wątpi się, czy nastąpi to w najbliższej przyszłości.

Infrastruktura turystyczna w Laayoune nie jest tak rozwinięta jak w innych marokańskich miastach, ale dla mnie jest to zaleta, dzięki której warto odwiedzić to miasto. Co więcej, na trasie do Dakhli nie znajdziesz żadnych innych większych miejscowości, więc jest to dobra baza wypadowa, aby uzupełnić zapasy i zjeść w lepszych restauracjach.

Śledź sytuację polityczną w Saharze Zachodniej i wszelkie zalecenia dotyczące podróży wydane przez międzynarodowe organizacje. Odwiedziłem Laayoune w listopadzie 2023 roku i było całkowicie bezpiecznie, chociaż w całym mieście widziałem wiele pojazdów wojskowych i ONZ.

Jak się tam dostać?

Aby dotrzeć do Laayoune na Saharze Zachodniej, masz kilka możliwości:

Samolotem: Możesz polecieć na lotnisko Hassana I (lotnisko Laayoune) liniami Royal Air Maroc z dużych miast, takich jak Casablanca, Marrakesz czy Agadir.

Samochodem: Drogi są ogólnie dobrze utrzymane, ale jest to długa podróż, niezależnie od punktu początkowego. Jeśli szukasz samochodu do wynajęcia w Agadirze, polecam skorzystać z usługi Click’n’Go Car Rental. To bardzo przyjazna firma, z której obsługą łatwo można się skontaktować na WhatsAppie. W moim przypadku skończyło się na wynajęciu Renault Clio na cały miesiąc i dostałem niezłą cenę.

Autobusem: Supratours oraz CTM to dwie popularne firmy transportowe działające w Maroku.

Możesz także sprawdzić swoje połączenia na 12go.com.

Laayoune, Western Sahara

Kiedy przyjechać?

Najlepszy czas na wizytę w Laayoune to wiosna (od marca do maja) i jesień (od września do listopada), kiedy pogoda jest łagodna i przyjemna. Lato może być dość gorące, a zima przynosi chłodniejsze dni.

Gdzie się zatrzymać?

Z czystym sumieniem mogę polecić Sahariano Hotel. Jest bardzo dobrze położony w centrum miasta, blisko sklepów i restauracji i dostępny jest szybki internet. Komunikacja z personelem hotelu była płynna i udzielił mi kilku rad dotyczących dalszej podróży.

Jak długo tam zostać?

Mimo że jest to największe miasto w Saharze Zachodniej, wciąż jest raczej kompaktowe, więc spacer po nim i zobaczenie głównych atrakcji nie zajmie więcej niż jeden dzień.

Laayoune, Western Sahara
Wydmy w pobliżu Laayoune

Co warto zobaczyć w mieście?

Dzień zacząłem od zwiedzania Katedry św. Franciszka z Asyżu. Była niestety zamknięta, więc mogłem jedynie zrobić zdjęcia z zewnątrz. Następnie ruszyłem dalej w stronę mostu, mijając szpital i mnóstwo baz wojskowych.

Widoki z mostu były ładne. Budynki miejskie po lewej stronie, wydmy po prawej, a na wprost grupa flamingów stojących w płytkiej wodzie.

Następnie udałem się z powrotem w stronę dworca autobusowego. Po lewej stronie widać opuszczone, tradycyjne domy saharyjskie w starym stylu. Przeszedłem między nimi i zobaczyłem boisko pełne dzieci, wyraźnie podekscytowanych moją obecnością.

Laayoune, Western Sahara
Tradycyjne domy

Jeśli masz ochotę na przygodę, możesz zejść do wyschniętego koryta rzeki, a następnie wspiąć się na widoczne z daleka wydmy.

Tego dnia nie miałem ochoty na podobne wycieczki, więc zawróciłem i poszedłem w stronę Placu Głównego. To duża przestrzeń z budynkiem Palais des Congrès i mnóstwem marokańskich flag. Na wypadek, gdybyście zastanawiali się, jaki jest obecny status Sahary Zachodniej…

Laayoune, Western Sahara
Główny plac pełen marokańskich flag

Lunch zjadłem w znakomitej Restauracji Gardenia, położonej zaledwie 5 minut spacerem od Placu Głównego. Musisz spróbować ich smoothie z awokado!

Następnie skierowałem się w stronę Sahariano Hotel i minąłem rondo z McDonald’s. Dotarłem do meczetu Youssefa Ibn Tashfina po czym postanowiłem zakończyć ten dzień i przygotować się do wyjazdu do Dakhli.

Laayoune to miły przystanek w drodze do Dakhli lub Mauretanii, choć obecność personelu wojskowego na każdym rogu wywoływała we mnie dziwne uczucie, że znajduję się w jakiejś niebezpiecznej strefie.

Powered by GetYourGuide

Tarfaya to nadmorskie miasteczko, położone w regionie Laâyoune-Sakia El Hamra w Maroku, w pobliżu granicy z Saharą Zachodnią. Historycznie jest znane jako dawna osada hiszpańska, a następnie francuska. Słynie również z tego, że w latach dwudziestych XX wieku jako lotnik pracował tu Antoine de Saint-Exupéry, autor „Małego Księcia”. Dziś motorem napędowym miasta jest przemysł rybny. To również punkt tranzytowy dla podróżnych udających się na południe do Sahary Zachodniej i Mauretanii.

Jak się tam dostać?

Możesz polecieć na lotnisko Al Massira (AGA) w Agadirze i stamtąd ruszyć dalej autobusem lub współdzieloną taksówką. To około 545 km i 8 godzin jazdy od Agadiru. Sprawdź swoje połączenia na 12go.com.

Osobom preferującym niezależność polecam wypożyczenia auta w Click’n’Go Car Rental w Agadirze. To bardzo przyjazna firma, z którą łatwo się skontaktować na WhatsAppie. W moim przypadku skończyło się na wynajęciu Renault Clio na cały miesiąc i dostałem niezłą ofertę.

Najlepszy czas na wizytę

Tarfayę najlepiej odwiedzić na wiosnę (od marca do maja) lub jesienią (od września do listopada), kiedy pogoda jest łagodna i przyjemna. Lato może być upalne, a zima przynosi chłodniejsze dni. Podróż wiosną lub jesienią zapewni komfortowy klimat do korzystania z pobliskich plaż, jak i zwiedzania miasta i okolic.

Tarfaya, Morocco

Gdzie się zatrzymać?

Polecam Hotel Residence Canalina. To mini apartament, który jest bardzo wygodny i przestronny. Dostępny był także szybki internet, co ułatwiało pracę online. Kiedy przyjechałem, hotel był zamknięty, ale właściciel przybył szybko po wysłaniu mu wiadomości na WhatsApp (+212641785521).

Jak długo zostać w mieście?

Tarfaya to małe miasteczko, więc spacer po nim nie zajmie więcej niż kilka godzin. Jest to wygodne miejsce na odpoczynek pomiędzy Akhfennir i Laayoune

Tarfaya, Morocco

Co warto zobaczyć w mieście?

Muzeum Saint-Exupéry

Tarfaya zawsze będzie powiązana z pisarzem i pilotem Antoine de Saint-Exupéry z Francji. Zaczął on obsługiwać trasę lotniczą między Francją a Senegalem w 1926 roku, z międzylądowaniem w Cap Juby. To tutaj przez kilka lat pełnił funkcję kierownika stacji. Jego najbardziej znana opowieść, Le Petit Prince (Mały Książę), o pilocie, który zgubił się na pustyni, była inspirowana doświadczeniami w tym rejonie świata. Niestety, w muzeum wszystkie informacje są dostępne wyłącznie w języku francuskim.

Plaża Tarfaya w Casa Mar

Początkowa kolonia została założona pod koniec XIX wieku przez szkockiego kupca Donalda Mackenziego, który wzniósł na pobliskiej skale skromną placówkę handlową i nazwał ją Port Victoria. Hiszpańscy kolonizatorzy przejęli kontrolę nad budowlą, która obecnie znana jest jako Casa Mar.

Pobliska plaża jest popularnym miejscem spędzania czasu przez mieszkańców. Niestety, śmieci jest mnóstwo.

Tarfaya, Morocco
Tarfaya, Morocco

Wrak promu Armas Assalama

Połączenie morskie między Tarfayą i Fuerteventurą dobiegło końca w 2008 r., kiedy prom Armas rozbił się 2 km na południe od miasta. Niedługo po opuszczeniu basenu portowego statek uderzył w rafę na wzburzonym morzu. Kontynuowanie podróży okazało się jednak błędem, ponieważ uszkodzony statek wkrótce znalazł się w trudnej do opanowania pozycji bocznej. Załoga i pasażerowie zostali ewakuowani.

Ze względu na wygórowane koszty, firma ubezpieczeniowa nie była w stanie podjąć decyzji o przeniesieniu statku do portu Las Palmas de Gran Canaria w celu naprawy. Oficjalne szacunki kosztów akcji w tamtym czasie wynosiły od 15 do 20 milionów euro.

Tarfaya, Morocco
Powered by GetYourGuide

Zacznijmy od tego, że w Akhfennir nie ma zbyt wiele do roboty i jest to raczej miejsce poza utartym szlakiem. Prawdopodobnie nie przyjedziesz tutaj podróżując po Maroku, chyba że kierujesz się na południe, do Sahary Zachodniej.

Jeśli właśnie tak jest, nie zapomnij spróbować owoców morza i ryb serwowanych w lokalnych restauracjach oraz odkryj atrakcje przyrodnicze: Park Narodowy Khnifiss i Grotte d’Akhfennir Ajeb Lah.

Na kiedy zaplanować wyjazd?

Najlepszy czas na odwiedzenie Parku Narodowego Khnifiss to chłodniejsze miesiące roku, zazwyczaj od października do kwietnia. W tym czasie temperatury są łagodniejsze, co sprawia, że ​​aktywności na świeżym powietrzu stają się znośne. Ponadto, w tym okresie populacja ptaków wędrownych jest największa, co stwarza doskonałe możliwości ich obserwacji.

Gdzie się zatrzymać?

W mieście nie ma zbyt wielu opcji zakwaterowania i nie oczekuj luksusu. Zatrzymałem się w hotelu La Corniche. Pokój był prosty i czuć było wilgoć, ale do zaakceptowania na krótki pobyt. Okna skierowane są w stronę plaży, więc zasypiałem słychając szumu oceanu.

Co zobaczyć?

Miasteczko można zwiedzić spacerem w kilka minut, a plaża to coś, o czym chciałoby się jak najszybciej zapomnieć ze względu na ilość śmieci.

Jeśli jednak pójdziesz wzdłuż wybrzeża na północ, wkrótce ujrzysz kraniec Sahary i spektakularne klify opadające do oceanu. Punktem kulminacyjnym jest Grota d’Akhfennir Ajeb Lah, zwana także Diabelską Dziurą. To naturalna jaskinia powstała na skutek erozji, na którą wpływ miały rozbijające się fale Oceanu Atlantyckiego. Trochę podobna do jaskini Benagil w regionie Algarve w Portugalii, z tą różnicą, że nie ma tu tłumów turystów!

Akhfennir in Morocco
Akhfennir in Morocco
Akhfennir in Morocco
Akhfennir in Morocco
Akhfennir in Morocco

Drugim miejscem, które chciałem odwiedzić w tej okolicy był Park Narodowy Khnifiss. Jest znany ze swoich unikalnych ekosystemów przybrzeżnych i pustynnych, charakteryzujących się różnorodną przyrodą i krajobrazami. Park obejmuje piaszczyste plaże, wydmy, tereny podmokłe i skaliste klify. Znajduje się około 25 kilometrów od Akhfenniru. Ponieważ nie miałem samochodu, jedyną opcją był autostop. Znalezienie podwózki nie zajęła mi dużo czasu, gdyż wkrótce zatrzymało się dwóch młodych chłopaków. Powiedzieli, że jadą tylko kawałek w tamtym kierunku, ale ostatecznie nadrobili kilka kilometrów, żeby mnie podrzucić do parku. Miło z ich strony!

Zszedłem na mały pomost i po chwili podszedł do mnie rybak oferując rejs łódką. Wynegocjowałem cenę 300 MAD za zabranie mnie na prawie 2-godzinną wycieczkę po lagunie, ale potem wpadłem na pomysł, aby zaoferować dołączenie tym dwóm gościom, którzy mnie podwieźli. Zgodzili się bez wahania! Ostatecznie zapłaciłem 400 MAD za naszą trójkę. Moi towarzysze wydawali się bardzo szczęśliwi, a ja też byłem usatysfakcjonowany, że mogłem się odwdzięczyć za przysługę. Tylko jeden z nich mówił po angielsku, ale mimo to potrafiliśmy się porozumieć całkiem nieźle. Widzieliśmy mnóstwo ptaków, w tym flamingi, ale najlepszy był przystanek na wydmach. Naprawdę imponujące miejsce!

Khnifiss National Park in Morocco
Khnifiss National Park in Morocco
Khnifiss National Park in Morocco
Khnifiss National Park in Morocco
Khnifiss National Park in Morocco

Po powrocie na pomost chłopaki podwieźli mnie do głównej drogi skąd złapałem podwózkę starą taksówką Land Rovera do następnego miasteczka – Tarfaya.

Powered by GetYourGuide

Taliouine jest znane jako szafranowa stolica kraju, produkująca znaczną część tej marokańskiej przyprawy, która jest jedną z najdroższych na świecie. Miasto położone jest u podnóża Gór Antyatlasowych i oferuje malownicze krajobrazy. 

Taliouine przyciąga turystów, szczególnie w październiku, w okresie zbiorów szafranu, kiedy pola wypełnione są fioletowymi krokusami. W tym czasie odbywa się również festiwal szafranu.

Region wokół Taliouine znany jest także z tradycyjnej kultury berberyjskiej, co czyni go interesującym miejscem dla osób poszukujących styczności z autentyczną kulturą. Doskonałym sposobem na zwiedzanie są długie piesze wędrówki.

Jak się tam dostać?

Możesz polecieć na lotnisko Al Massira (AGA) w Agadirze i stamtąd wybrać się dalej autobusem lub taksówką. Z Agadiru do Taliouine jest 185 km, a podróż samochodem zajmuje około 2,5 – 3 godzin. Najwygodniejszym sposobem na samodzielne zwiedzanie okolicy jest jednak wynajęcie auta.

Polecam skorzystanie z usług wypożyczalni Click’n’Go Car Rental. Bardzo przyjazna obsługa i łatwy kontakt na WhatsApp. Skończyło się na wynajęciu Renault Clio na cały miesiąc i dostałem niezłą cenę.

CTM ma dwa połączenia autobusowe dziennie, a bilet kosztuje około 80 – 90 MAD. Alternatywnie, jak zawsze w Maroku, można wykupić miejsce w taksówce współdzielonej z innymi pasażerami.

Wąwóz Tislite znajduje się około 45 kilometrów od Taliouine i aby się tam dostać, potrzebny jest własny pojazd. Kieruj się drogą N10, a następnie skręć w lewo w miejscowości Dogadir.

Tislit Gorges, Taliouine, Morocco
Wąwóz Tislit
Tislit Gorges, Taliouine, Morocco
Wąwóz Tislit

Najlepszy czas na wizytę

Taliouine można zwiedzać o każdej porze roku, ale najlepszy czas to sezon zbiorów szafranu, który zazwyczaj przypada na październik. Można wtedy poczuć żywą atmosferę festiwalu szafranu, ciesząc się przy tym przyjemną pogodą.

Gdzie się zatrzymać?

Noc spędziłem w Auberge Restaurant le Safran Taliouine. Nie jest to zbyt wyszukane miejsce, ale możliwości zakwaterowania w Taliouine są ograniczone. Pokój był czysty oraz była ciepła woda, więc w zasadzie wszystkie moje potrzeby zostały spełnione.

Jeśli chcesz zatrzymać się w lokalnym pensjonacie w pobliżu wąwozu Tislit, polecam Maison d’hôte Tazziba Tislit. Możesz się z nimi skontaktować pod adresem gifetisslit@gmail.com

Ile czasu potrzeba na zwiedzanie?

Taliouine to małe miasteczko, więc bez problemu można je obejść a następnie podjechać do wąwozu Tislit w ciągu jednego dnia. Jeśli chcesz wybrać się na trekking po górach, będziesz potrzebować więcej czasu.

Co warto zobaczyć w mieście?

Kasba

Choć kasba jest w dużej mierze ruiną, zapewnia ładną panoramę ze wzgórzami w tle.

Atelier-galerie de Moulid Nid Oiussadan

Moulid Nidouissadan to poeta i kaligraf Amazigh, który maluje żywe kompozycje i przysłowia berberyjskie. Otrzymałem bezpłatną próbkę jego umiejętności, zawierającą moje imię w języku berberyjskim, wykonaną tuszem szafranowym. Mimo, że nie mówi zbyt dobrze po angielsku, poczułem się bardzo mile widziany, a wizyta tam naprawdę poprawiła mi humor! Kto wie, może mój kolejny tatuaż będzie symbolem berberyjskim symbolem wolnego człowieka? Przeszła mi przez głowę ta myśl!

Dar Azaafarana

W tym nowoczesnym centrum informacyjnym znajduje się małe muzeum szafranu, w którym można kupić produkty od lokalnych spółdzielni. Większość ekspozycji jest niestety w języku francuskim. Godziny otwarcia nie są przestrzegane, więc musisz mieć szczęście, żeby było otwarte.

Spółdzielnia Souktana du Safran

Największa i najstarsza spółdzielnia szafranowa w Taliouine powstała w 1979 roku. Sprzedają szafran i powiązane z nim towary, takie jak czekoladki, kosmetyki i tusz do kaligrafii, a także mogą wyjaśnić, jak powstaje szafran i zaoferować degustację.

Piesze wycieczki

Dla tych, którzy chcą wybrać się na wędrówkę w pobliskich górach Anti Atlas, Taliouine jest popularną bazą wypadową. Przewodników trekkingowych można wynająć za pośrednictwem lokalnych biur podróży bądź hoteli.

Agadir Ifri Imadiden

Autentyczny agadir, czyli ufortyfikowany spichlerz komunalny, położony około 20 minut jazdy od Taliouine. Zaparkuj w wiosce Ifri i kontynuuj dalej pieszo. Najprawdopodobniej lokalne dzieci dołączą do Ciebie po drodze. Jeśli drewniane drzwi będą otwarte i wejdziesz do środka, spodziewaj się zapłacić 20 MAD i lepiej miej dokładną kwotę, bo inaczej możesz zapomnieć o reszcie.

Agadir Ifri Imadiden

Wąwóz Tislit

Masz dwie możliwości dotarcia do wąwozu: albo zaparkować w Assaisse, a następnie przejść około 3 km, albo pojechać bezpośrednio do wioski Tislit. Droga jest wyboista, ale jest to wykonalne, nawet w Renault Clio.

Zaparkuj obok Maison d’hôte Tazziba Tisslit. Jeśli maszczas, warto rozważyć tu nocleg. Jest to wspaniałe i autentyczne doświadczenie. Rodzina jest miła i możesz kupić trochę szafranu lub przynajmniej napić się herbaty lub kawy przed rozpoczęciem wędrówki.

Schodząc do wąwozu, z pewnością miniesz kilka kobiet sprzedających szafran. Na szczęście nie są zbyt nachalne. Pewnie to fajna przyprawa, ale ja niestety nawet nie wiem, jak jej używać, więc odpuściłem sobie zakup.

Tislit Gorges, Taliouine, Morocco
Wąwóz Tislit
Tislit Gorges, Taliouine, Morocco
Wąwóz Tislit
Tislit Gorges, Taliouine, Morocco
Wąwóz Tislit
Tislit Gorges, Taliouine, Morocco
Wąwóz Tislit

Wąwóz jest pełen niesamowitych formacji skalnych, które sprawiają, że czujesz się jak na innej planecie. Uczucie było tym silniejsze, że byłem tam zupełnie sam. Możesz wspiąć się na niektóre skały, aby uzyskać lepszą panoramę, ale zachowaj ostrożność. Po przejściu na koniec wąwozu zawróć i cofnij się tą samą drogą.

Kontynuowałem podążanie korytem rzeki do innego wąwozu na zachód od wioski Tislit. Inny klimat, ale wciąż niesamowite widoki! Niestety, trudno było przejść do wylotu z drugiej strony gdyż drogę blokowały ogromne kamienie i woda.

Powered by GetYourGuide

Wientian, stolica Laosu, ma bogatą historię sięgającą IX wieku. Początkowo była to osada Khmerów, ale w XIV wieku pod rządami króla Fa Nguma stała się częścią Królestwa Lan Xang. Miasto rozkwitło jako jego stolica, służąc jako ośrodek buddyzmu i handlu. 

W XVI wieku Wientian stanął w obliczu konfliktów z sąsiednimi królestwami, a później w XVIII wieku znalazł się pod kontrolą Syjamu (Tajlandii). Miasto doświadczało okresów niestabilności i przechodziło z rąk do rąk między siłami syjamskimi i birmańskimi.  

Podczas francuskiej epoki kolonialnej pod koniec XIX wieku Wientian stał się częścią francuskich Indochin. Wpływy te wciąż są widoczne w miejskiej architekturze. Laos uzyskał niepodległość w 1954 roku, a Wientian stał się stolicą nowo powstałego państwa.

Vientiane, Laos
Patuxay Monument

Wojna w Wietnamie wywarła znaczący wpływ na Wientian, ponieważ miasto stanęło w obliczu nalotów bombowych ze względu na bliskość szlaku Ho Chi Minha, którym przerzucano broń i wojska. Po wojnie Laos stał się państwem socjalistycznym, a Wientian nadal rozwijał się jako stolica. 

Dziś Wientian jest mieszanką tradycyjnej kultury laotańskiej, francuskich wpływów kolonialnych i nowoczesnego rozwoju finansowanego głównie przez Chiny, co czyni go wyjątkową mieszanką historii i współczesności. Mimo że jest to stolica, nie ma tam zbyt wiele do zobaczenia, ale jest to przyjemne miasto, którego moim zdaniem nie można przegapić.

Kiedy przyjechać do Wientianu?

Najpopularniejszym czasem na wizytę w Laosie jest  okres od listopada do kwietnia , przynajmniej jeśli nie lubisz deszczu, ponieważ jest to pora sucha. Jednak nic nie jest tak proste, jak się wydaje. Nie zmokniesz, ale z drugiej strony to czas intensywnych wypaleń rolniczych i im bliżej kwietnia, tym zanieczyszczenie powietrza będzie coraz gorsze.

Do Laosu pojechałem w marcu, ale następnym razem wybrałabym się tam na samym początku lub pod koniec pory deszczowej, czyli w październiku lub maju. Zmoknięcie jest z pewnością lepsze niż wdychanie smogu!

Jak się tam dostać?

Większe linie lotnicze oferują połączenia na międzynarodowe lotnisko Wattay w Wientianie.

Z Tajlandii można dostać się do Laosu przez Pierwszy Most Przyjaźni Tajsko-Laotańskiej z Nong Khai. Alternatywnie możesz skorzystać z innych opcji lądowych, takich jak autobusy lub pociągi, w zależności od punktu początkowego. Sprawdź swoje połączenia w 12Go.Asia.

Upewnij się, że masz ważną wizę i sprawdź najnowsze porady dotyczące podróży i przepisów wjazdowych do Laosu.

Vientiane, Laos
Wientian z lotu ptaka
Vientiane, Laos
Wientian z lotu ptaka

Gdzie się zatrzymać?

Spędziłem dwie noce w Thidathip Apartment, co było doskonałym wyborem. Był tam mały salon, kuchnia, sypialnia i łazienka. Bardzo dużo miejsca! Właściciel był bardzo przyjazny i wypożyczył mi skuter. Do poruszania się po mieście wystarczył, ale nie ryzykowałabym dalszej podróży, bo jego stan był daleki od ideału.

Ile czasu spędzić w mieście?

Główne zabytki miasta można zobaczyć bez problemu w ciągu jednego dnia. Jeśli planujesz odwiedzić bardziej oddalone atrakcje, jak np. Park Narodowy Phou Khao Khouay czy Park Buddy, sugeruję minimum dwa dni.

Co warto zobaczyć?

Pomnik Patuxay

Replika Łuku Triumfalnego w Wientianie znajduje się w obszarze biznesowym w pobliżu Rue Lan Xang. Jego oficjalna nazwa to „Brama Zwycięstwa” i upamiętnia Laotańczyków, którzy stracili życie w wojnach przedrewolucyjnych. Został zbudowany w latach 60. XX wieku przy użyciu cementu dostarczonego przez Stany Zjednoczone do budowy nowego lotniska. Z jego szczytu można podziwiać panoramiczne widoki na Wientian.

Vientiane, Laos
Pomnik Patuxay
Vientiane, Laos
Pomnik Patuxay

Pha That Luang

Najważniejszym zabytkiem narodowym jest Pha Golden That Luang, symbol suwerenności Laosu i buddyzmu. Według legendy już w III wieku p.n.e. indyjscy misjonarze Ashokan zbudowali tu stupę, w której przechowywano fragment mostka Buddy. Stupę o wysokości 45 metrów otacza wysoki krużganek z maleńkimi okienkami. Klasztor ma 85 metrów szerokości z każdej strony i jest domem dla kilku posągów Buddy oraz posągu Dżajawarmana VII, słynnego władcy Angkoru, który zmienił oficjalną religię Imperium Khmerów na buddyzm.

Vientiane, Laos
Pha That Luang
Vientiane, Laos
Pha That Luang
Vientiane, Laos
Pha That Luang

COPE

Laos jest uważany za najbardziej zbombardowany kraj na świecie, a niewybuchy z wojny w Wietnamie ranią i zabijają ludzi do dziś. COPE to skrót od Cooperative Orthotic & Prosthetic Enterprise, organizacji która zapewnia ofiarom sztuczne kończyny, pomoce do chodzenia i wózki inwalidzkie.

To bardzo pouczające i poruszające miejsce. Nie przegap małej sali kinowej, w której można obejrzeć kilka filmów dokumentalnych. Wstęp jest bezpłatny, ale gorąco zachęcam do przekazywania choćby małej darowizny na wsparcie ich działalności.

Wat Si Saket

To najstarsza zachowana świątynia w stolicy Laosu, zbudowana przez ostatniego monarchę Królestwa Wientianu i datowana na XIX wiek. Zwiedzając teren świątyni, ozdobiony licznymi posągami Buddy i dobrze zachowanymi malowidłami ściennymi, można doświadczyć spokojnej atmosfery.

Wat Si Muang

Mieszkańcy okolicy darzą ogromnym szacunkiem to jedno z najważniejszych i najbardziej znanych miejsc kultu religijnego w mieście. Uważa się, że świątynia została wzniesiona w miejscu, gdzie podczas budowy miasta młoda kobieta imieniem Si Muang złożyła się w ofierze. Główny filar świątyni został przeniknięty przez jej ducha, nadając mu nadprzyrodzoną siłę.

Główną atrakcją świątyni jest Sim, sala święceń i centrum działalności religijnej. Jest ozdobiona malowidłami ściennymi i rzeźbami opowiadającymi historie buddyjskie. W Simie znajduje się wiele mniejszych obiektów religijnych i spory posąg Buddy. Mieszkańcy odwiedzają Wat Si Muang prosząc o błogosławieństwa z okazji ważnych wydarzeń życiowych.

Muzeum Ho Phra Keo

Niegdyś królewska świątynia zbudowana specjalnie na potrzeby przechowywania słynnego Szmaragdowego Buddy, jest obecnie małym narodowym muzeum sztuki religijnej. W holu głównym można znaleźć niewielką kolekcję laotańskich posągów Buddy, rzeźb Khmerskich i artefaktów z pobliskich świątyń.

Wat Ong Teu

Chociaż z zewnątrz świątynia jest dość typowa, sam budynek i jego otoczenie są w dobrym stanie i warto tutaj zajrzeć. Zbudował ją król Setthathirat w połowie XVI wieku. Niemniej jednak, jak praktycznie każda inna świątynia w Wientianie, została zniszczona w kolejnych bitwach z Syjamem i odbudowana w XX wieku.

Vientiane, Laos
Pałac prezydencki w Wientianie

That Dam Stupa

Mówi się, że pierwotnie ta stupa była pokryta warstwą złota. Według legendy złoto zostało zabrane przez Syjamczyków podczas najazdu w 1828 r., kiedy to stupa zyskała przydomek „czarna”. Zaprzecza temu nieco inna opowieść, która głosi, że stupa jest domem siedmiogłowego smoka, który był uśpiony aż do wojny syjamsko-laotańskiej w 1828 r., kiedy to przebudził się, by chronić ludność okolicy.

Muzeum Kaysone’a Phomvihane

Kaysone Phomvihane był pierwszym przywódcą niepodległego Laosu, a muzeum powstało w 1995 roku dla upamiętnienia jego 75. urodzin. Na terenie obiektu znajduje się ogromny pomnik z brązu przedstawiający lidera oraz masywne rzeźby przedstawiające inne ważne osoby w państwie. W środku znajduje się kolekcja pamiątek zarówno po Kaysone, jak i Partii, której przewodził.

Muzeum Narodowe Laosu

Jest tu kilka interesujących eksponatów, chociaż organizacja tego miejsca nie jest tak dobra jak można by się spodziewać po muzeum narodowym. Na parterze przechowywana jest kolekcja artefaktów dokumentujących wczesną historię rejonu, w tym kości dinozaurów, odłamki ceramiki i rzeźby khmerskie.

Wystawy na piętrze zapewniają dodatkowy wgląd w burzliwą współczesną historię Laosu, od francuskiej epoki kolonialnej i inwazji syjamskich po w wojnę w Wietnamie i to co wydarzyło się po niej. Ponieważ duży nacisk kładzie się na ustanowienie komunizmu w 1975 roku i walkę o niepodległość, muzeum pierwotnie nosiło nazwę Laotańskiego Muzeum Rewolucyjnego.

Laotańskie Muzeum Włókiennictwa

Na terenie muzeum znajduje się wiele drewnianych domów w tradycyjnym stylu, z wystawami na temat tekstyliów wielu grup etnicznych zamieszkujących Laos oraz fazy tkania i barwienia.

Poza miastem

Park Buddy

Spokojne miejsce pełne rzeźb buddyjskich i hinduskich, położone około 25 km na południowy wschód od centrum Wientianu. Park został założony w 1958 roku przez Luang Pu Bunleua ​​Sulilat, kapłana-szamana, który łączył hinduizm i buddyzm. Na pierwszy rzut oka, posągi wyglądają na historyczne, ale w rzeczywistości są całkiem nowe. Są wykonane ze zbrojonego betonu i czasami ich forma bywa dziwaczna.

Aby się tam dostać, można wsiąść do autobusu nr 14 z dworca autobusowego Talat Sao, wypożyczyć tuk tuka lub pojechać wypożyczonym skuterem. Bilet wstępu dla turystów kosztuje 40 000 LAK.

Vientiane, Laos
Buddha Park

Narodowy obszar ochrony różnorodności biologicznej Phou Khao Khouay

Park zajmuje powierzchnię ponad 2000 km 2 i jest domem dla wielu zagrożonych gatunków zwierząt, w tym dzikich słoni, gibonów, azjatyckich niedźwiedzi czarnych, lampartów mglistych, bażantów syjamskich i pawi zielonych. Nie jest to zbyt popularne miejsce, dlatego nie jest łatwo zaplanować tam wizytę.

Ponieważ nie mogłem znaleźć żadnej zorganizowanej wycieczki, pojechałem tam wypożyczonym skuterem. To około 100 km i 2,5 godziny jazdy w jedną stronę. Całodniowa wycieczka ma sens tylko wtedy, gdy wyruszysz bardzo wcześnie, ale mimo to, muszę przyznać, że jest to dość daleko i przejazd był bardzo męczący.

Vientiane, Laos
Narodowy obszar ochrony różnorodności biologicznej Phou Khao Khouay

Najpierw odwiedziłem wodospad Tat Leuk. Aby tam dotrzeć, musiałem podążać polną drogą coraz głębiej w las. Niestety w porze suchej wody w wodospadzie było bardzo mało. Kolejnym wodospadem wartym odwiedzenia jest Tat Xai.

Jeśli chodzi o trekking, opcje wahają się od kilku godzinnych do kilku dniowych i najlepiej jest skonsultować swoje plany w Centrum Informacji Turystycznej w Wientianie (jeśli masz szczęście i będzie otwarte).

Powered by GetYourGuide