Tanga to nadmorskie miasto w północno-wschodniej Tanzanii, położone nad Oceanem Indyjskim. Jest jednym z najstarszych i historycznie istotnych ośrodków miejskich w kraju. Od dawna pełni funkcję miasta portowego i regionalnego węzła komunikacyjnego ze względu na strategiczne położenie w pobliżu granicy z Kenią i ważnych szlaków morskich.
Tło historyczne
Przed epoką kolonialną Tanga była częścią Wybrzeża Suahili, charakteryzującego się siecią miast prowadzących handel przez Ocean Indyjski. Społeczności te robiły biznes z kupcami arabskimi, perskimi i indyjskimi, wymieniając lokalne produkty, takie jak kość słoniowa, przyprawy i niewolnicy, na towary takie jak tkaniny i koraliki. Ludność Tangi pozostawała pod silnym wpływem obcych kultur, co jest nadal widoczne w architekturze miasta.
Pod koniec XIX wieku Tanga stała się jednym z pierwszych miast w kontynentalnej Tanzanii, które znalazły się pod niemieckim panowaniem kolonialnym. Niemcy wyznaczyli miasto jako centrum administracyjne i handlowe oraz zainwestowali w infrastrukturę, taką jak koleje, drogi i porty. Jednym z ich najtrwalszych osiągnięć była budowa Kolei Usambara, która połączyła Tangę z wnętrzem kraju, ułatwiając transport produktów rolnych i innych towarów.
Tanga zyskała na znaczeniu jako kluczowy eksporter sizalu, rośliny wykorzystywanej do produkcji lin i innych materiałów. Uprawa ta stała się podstawą lokalnej gospodarki, a region przez pewien czas był znany jako światowa „stolica sizalu”.
Tanga jest również znana z historycznej bitwy pod Tangą, która miała miejsce w 1914 roku. Była to jedna z pierwszych dużych bitew kampanii wschodnioafrykańskiej I wojny światowej. Brytyjskie siły próbowały wyrwać miasto z rąk Niemców, ale zostały pokonane.
Po I wojnie światowej Tanga znalazła się pod administracją brytyjską. Chociaż Brytyjczycy nadal wspierali uprawę sizalu, wzrost gospodarczy miasta spowolnił w porównaniu z innymi ośrodkami Tanzanii, takimi jak Dar es Salaam. Po uzyskaniu przez Tanzanię niepodległości w 1961 roku, Tanga pozostała ważnym ośrodkiem regionalnym, ale stopniowo traciła część swojej dominacji gospodarczej, ponieważ uwaga rządu skupiła się na innych obszarach.
Dziś Tanga nadal działa port i handluje się produktami rolnymi, takimi jak sizal, herbata i kawa. Miasto jest punktem wypadowym do atrakcji przyrodniczych, takich jak jaskinie Amboni, góry Usambara i pobliskie plaże.
Jak dotrzeć do Tangi?
Samolotem
Tanga ma małe lotnisko krajowe, które obsługuje loty głównie z Dar es Salaam, Zanzibaru, a czasami z Arushy lub Moshi.
Drogą
Z Dar es Salaam
Podróż trwa około 6–8 godzin, w zależności od natężenia ruchu i warunków drogowych. Trasa jest w większości utwardzona i przebiega przez miejscowości takie jak Chalinze i Segera.
Z Arushy lub Moshi
Podróż z północy zajmuje podobną ilość czasu (6–8 godzin) i oferuje malownicze widoki, zwłaszcza w pobliżu gór Usambara.
Z Mombasy (Kenia)
Tanga leży dość blisko granicy z Kenią, więc można również podróżować z Mombasy przez przejście graniczne Horohoro. Należy jednak sprawdzić wymagania wizowe i procedury przekraczania granicy.
Autobusem
Kilka przewoźników obsługuje połączenia między Tangą a innymi dużymi miastami Tanzanii, takimi jak Dar es Salaam, Arusza, Moshi i Dodoma. Autobusy są zazwyczaj niedrogie i kursują codziennie, choć podróż może być długa i męcząca. Zaleca się wcześniejszą rezerwację.
Pociągiem
Historycznie Tanga była połączona z Moshi i regionami w głębi lądu linią kolejową Usambara. Obecnie połączenia są rzadkie i nie jest to rekomendowany środek transportu.
Łodzią
Tanga ma czynny port, który służy głównie do przewozu towarów, ale czasami kursują promy lub prywatne łodzie między Tangą a Zanzibarem. Jest to zdecydowanie mniej popularna opcja podróżnych, ale możliwa i z pewnością wyjątkowa.
Najlepszy czas na wizytę
Główna pora sucha: od czerwca do października
Jest przeważnie słonecznie, z niską wilgotnością powietrza i minimalnymi opadami deszczu. Temperatury są wysokie, ale komfortowe, więc to idealny czas na aktywności na świeżym powietrzu, takie jak plażowanie, zwiedzanie jaskiń Amboni czy wędrówki po pobliskich górach Usambara.
Krótki okres suszy: od stycznia do lutego
To kolejny dobry okres na podróż, zwłaszcza jeśli chcesz uniknąć szczytu sezonu turystycznego. Czasami mogą wystąpić opady deszczu, ale zazwyczaj są one lekkie i krótkotrwałe.
Tangę odwiedza zdecydowanie mniej turystów w porównaniu z Zanzibarem czy Arushą, więc nawet w szczycie sezonu nie jest tam tłoczno. W porze deszczowej wzrasta ryzyko występowania komarów i malarii, dlatego wizyta w miesiącach suchych może zmniejszyć ryzyko zachorowań.
Gdzie się zatrzymać w Tandze?
Zatrzymałem się w hotelu Nyinda Executive, położonym w odległości spaceru od centrum miasta. Pokój był prosty, ale na jedną noc w zupełności wystarczający. Mają też restaurację.
Co zobaczyć w Tandze?
Do wszystkich interesujących atrakcji można dojść pieszo, a ich obejrzenie nie zajmie Ci więcej niż pół dnia.
Rozpocznij od anglikańskiego kościoła św. Augustyna, a następnie udaj się do katedry św. Antoniego. Jest to główny kościół katolicki w regionie i siedziba lokalnego biskupa. Zbudowana w latach 1893–1898 w niemieckim okresie kolonialnym, jest jedną z najstarszych katedr w Tanzanii.
W pobliżu można podziwiać budynek ratusza, a także odwiedzić Muzeum Tangi URITHI. Założone w 1999 roku przez Centrum Dziedzictwa Tangi (Urithi), organizację non-profit, muzeum mieści się w odrestaurowanym budynku z czasów niemieckiej kolonii. Zwiedzający mogą podziwiać różnorodną kolekcję artefaktów, fotografii i eksponatów, które opowiadają historię ewolucji Tangi od jej początków do współczesności. Muzeum jest niewielkie, ale warto je odwiedzić. Bilet wstępu dla obcokrajowca kosztuje 10.000 TSH, wliczając przewodnika.
Inne zabytkowe budynki o pięknej architekturze to Biblioteka, Sąd Usambara, Stara Szkoła i Historyczny Szpital Niemiecki. Jeśli potrzebujesz chwili wytchnienia i odpoczynku, możesz odpocząć w parku Jamhuri, parku Uhuru lub na plaży Raskazone. W parku Jamhuri znajduje się niedawno odnowiona Niemiecka Wieża Zegarowa. Jej powstanie datuje się na 1901 rok.
Co warto zobaczyć poza miastem?
Jaskinie Amboni
Jeden z najrozleglejszych systemów jaskiń wapiennych w Afryce Wschodniej. Powstałe około 150 milionów lat temu w okresie jurajskim, jaskinie te są cudem natury, ukształtowanym przez starożytne procesy morskie, gdy region ten znajdował się pod wodą.
Jaskinie Amboni są szczególnie interesujące nie tylko ze względu na swoją budowę geologiczną, ale także ze względu na ich znaczenie kulturowe i historyczne. Na przestrzeni lat pełniły różne funkcje: od miejsc schronienia i kultu religijnego po atrakcje turystyczne. Niektóre lokalne społeczności, zwłaszcza te z grup etnicznych Segeju i Digo, uznają jaskinie za święte i wiążą je z praktykami duchowymi.
W jaskiniach znajdują się stalaktyty i stalagmity o różnych kształtach. Zwiedzanie jaskiń wymaga przewodnika. System składa się z około dziesięciu jaskiń, ale tylko jedna jest otwarta dla turystów.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli kiedykolwiek byłeś w jaskiniach, nie sądzę, żeby Amboni wydało się szczególnie interesujące. Wizyta jest krótka i oczywiście pobierana jest opłata za wstęp, która wynosi 10 USD dla białego turysty. Można tu łatwo przyjechać moto-taksówką (boda-boda) z centrum Tangi. Poproś kierowcę, żeby na Ciebie poczekał.
Ruiny Tongoni
Pozostałości niegdyś kwitnącej osady suahilijskiej znajdują się około 17 kilometrów na południe od Tangi, wzdłuż wybrzeża. Ruiny te są pamiątką historii islamskiej regionu, sięgającej XIV lub XV wieku.
W szczytowym okresie swojej świetności Tongoni było ważnym miastem rybackim i handlowym, prawdopodobnie zaangażowanym w regionalny i międzynarodowy handel przez Ocean Indyjski. Na terenie osady znajdują się rozpadające się budowle z koralowca, stare domy, meczety i godna uwagi kolekcja grobowców. Uważa się, że niektóre z tych grobów należą do lokalnych władców i uczonych islamskich, co sugeruje, że osada miała zarówno znaczenie polityczne, jak i religijne.
Tongoni ma związek z wczesnym rozprzestrzenianiem się islamu na wybrzeżu Afryki Wschodniej, a także pełniło rolę w kulturze suahili, która łączyła wpływy afrykańskie, arabskie i perskie. Ruiny odzwierciedlają czasy, gdy nadmorskie miasta, takie jak to, były ośrodkami nauki, handlu i żeglugi morskiej.
