Miejscowość Morogoro leży u podnóża gór Uluguru i znana jest przede wszystkim jako ośrodek rolniczy i administracyjny, od dawna pełniący rolę szkoleniową i edukacyjną, szczególnie poprzez takie instytucje jak Uniwersytet Rolniczy Sokoine.
Historycznie Morogoro rozwijało się jako osada kolonialna w Niemieckiej Afryce Wschodniej, a później pod panowaniem brytyjskim. Strategiczne położenie uczyniło je dogodną bazą dla misji, logistyki wojskowej i projektów rozwojowych w okresie po odzyskaniu niepodległości.
Kultura jest zróżnicowana, ukształtowana zarówno przez grupy tubylcze, jak i długotrwałe wpływy suahili i Arabów. Wciąż widoczne są ślady kolonialnej infrastruktury.
Jak dotrzeć do Morogoro?
Pociągiem
Kolej standardowa (SGR) to wygodny i bardzo szybki sposób podróżowania (2 godziny z Dar Es Salaam).
Możesz zarezerwować bilety TUTAJ.
Samolotem
W samym Morogoro nie ma dużego lotniska, więc turyści zazwyczaj docierają na międzynarodowe lotnisko im. Juliusa Nyerere w Dar es Salaam i stamtąd kontynuują podróż.
Drogą
Autobusy i samochody pokonują trasę o długości około 190 kilometrów, zazwyczaj w ok. 4-5 godzin, w zależności od natężenia ruchu i warunków drogowych.
Najlepszy czas na wizytę
Najlepszą porą na wizytę w Morogoro jest pora sucha, przypadająca na okres od czerwca do października lub od końca grudnia do lutego. W tych miesiącach pogoda jest zazwyczaj stabilna, co sprawia, że podróżowanie i aktywności na świeżym powietrzu, takie jak wędrówki po górach Uluguru czy zwiedzanie pobliskich rezerwatów przyrody, są znacznie łatwiejsze i przyjemniejsze.
Pora deszczowa (zazwyczaj od marca do maja i ponownie około listopada) może przynieść ulewne deszcze, które utrudniają poruszanie się po niektórych drogach, a góry spowite będą w chmurach.
Gdzie się zatrzymać w Morogoro?
Zatrzymałem się w hotelu White House, do którego przyjechałem bez rezerwacji. Pokój był w porządku, miał klimatyzację i moskitierę, czyli dwie najważniejsze rzeczy w każdym obiekcie noclegowym w Tanzanii. Hotel jest dogodnie położony w centrum miasta i ma dobrą restaurację na miejscu.
Kolejnym świetnym miejscem jest obiekt Selah by Ohr, który znajdziesz na Airbnb. Znajduje się 1,6 km od wodospadów Choma, wzdłuż szlaku trekkingowego, nieopodal Morning Side. Jeśli chcesz się odciąć i uciec od codzienności, to doskonały wybór!
Moje doświadczenie
W samym mieście nie ma zbyt wiele do zobaczenia, a głównym powodem, dla którego warto odwiedzić Morogoro, są z pewnością góry Uluguru. Jeśli masz trochę czasu, możesz zajrzeć na Soko Kuu la Kingalu, lokalny targ, na którym znajdziesz prawie wszystko.
Podążaj Madakara Road, aby dotrzeć do kościoła katolickiego św. Patryka . Nieco dalej, przy Boma Road, znajduje się kościół Emmanuela, skąd już tylko krótki spacer dzieli Cię od cmentarza Commonwealth.
Wodospady Choma
Zacząłem wędrówkę od „Rock Garden”, ale droga do wodospadu nie była tak interesująca, jak myślałem. Po prostu szedłem szeroką, gruntową drogą, mijając po drodze raczej senne wioski. Można było wziąć mototaksówkę (boda-boda), żeby zaoszczędzić trochę czasu i energii.
Po dotarciu do wodospadu musiałem uiścić opłatę wstępu w wysokości 10.000 TZS. Najpierw zatrzymałem się w górnej części wodospadu, a następnie przeszedłem na drugą stronę i zszedłem, aby zobaczyć dolną część. Ogólnie rzecz biorąc, ładne miejsce, ale bez rewelacji.
Po lewej stronie głównej drogi gruntowej znajduje się wąska ścieżka prowadząca do kolejnego fragmentu wodospadu. Była to część zupełnie nieturystyczna i służyła jedynie lokalnym dzieciom do zabawy. Bardzo miło było to zobaczyć!
Morning Side
Budynek jest pozostałością po niemieckiej osadzie. W pobliżu znajdują się doskonałe miejsca na kemping z widokiem na Morogoro.
Można tam dotrzeć pieszo z wodospadów Choma lub wioski Rovuma, albo wsiąść na mototaxi z Morogoro, ale trzeba się liczyć z wyboistą trasą. Idąc z wodospadów Choma, koniecznie zatrzymaj się przy malowniczym kościele niemieckim.
Lupanga Peak
Lupanga to znaczący szczyt w górach Uluguru, nieco niższy niż Bondwa, ale wciąż godny uwagi, wznoszący się na wysokość około 2150 metrów. Znajduje się blisko miasta Morogoro i często uważany jest za jeden z najbardziej dostępnych szczytów w tym paśmie.
Wędrówka na Lupangę jest stroma i może być wymagająca fizycznie, zwłaszcza w wilgotnych warunkach. Trasa wiedzie przez bujny las deszczowy, a ze względu na bioróżnorodność tego obszaru, często można zauważyć rzadkie gatunki roślin i usłyszeć różnorodne gatunki ptaków. Sam szczyt jest jednak zarośnięty, a widoki mocno ograniczone.
Znalazłem przewodnika w internecie, który okazał się bardzo miłym człowiekiem. Nazywał się Sixberth i jest właścicielem Kaizulu Tours and Safaris, ale pracuje również dla innych firm, jeśli nie ma własnych klientów. Można się z nim skontaktować przez WhatsApp: +255 756 648 950.
Rano Sixberth odebrał mnie z hotelu, po czym wsiedliśmy na moto-taxi, żeby kupić przekąski i ruszyć na początek szlaku.Ścieżka pięła się nieustannie w górę, a my mijaliśmy malownicze farmy z pięknymi widokami na Morogoro. Potem dotarliśmy do skraju lasu i dalej wspinaliśmy się coraz wyżej. Niestety, zaczął padać deszcz i niektóre odcinki szlaku były niesamowicie strome i śliskie, więc musiałem trzymać się korzeni drzew.
Gdybym nie był z Sixberthem, prawdopodobnie bym się poddał, bo warunki pogodowe były naprawdę trudne. Im bliżej szczytu, tym bardziej stromo, a mokra ziemia i kamienie wcale nie pomagały. Ale udało się! Dotarliśmy na szczyt! Widoków nie było z powodu chmur i drzew, ale i tak czułem satysfakcję. Świetnie, że spakowałem suchy T-shirt na przebranie!
Po przerwie na przekąski ruszyliśmy w dół i było niesamowicie ślisko. Na szczęście moje buty trekkingowe Scarpa miały dobrą przyczepność. Chmury nieco się rozstąpiły, więc mogliśmy podziwiać górskie widoki. Kiedy zeszliśmy na dół, świeciło słońce.
Szczyt Bundwa
Szczyt Bondwa to jeden z najwyższych punktów w górach Uluguru, wznoszący się na wysokość około 2170 metrów nad poziomem morza. Roztaczają się z niego wspaniałe widoki na dolinę Morogoro i okoliczne krajobrazy.
Na szczyt można dotrzeć pieszo, a szlak wiedzie przez gęsty las, pola uprawne i okoliczne wioski, zwłaszcza jeśli zdecydujesz się wyruszyć z centrum Morogoro. To umiarkowanie trudne podejście, często odbywające się w ramach całodniowej wędrówki. Można skrócić dystans i czas, dojeżdżając do Morning Side moto-taxi i tam rozpoczynając trasę. Ja właśnie tak zrobiłem.
Przejażdżka była niesamowicie niewygodna, przez wybistą drogę pełną kamieni. Szczerze mówiąc, o wiele lepszym pomysłem jest włączenie szczytu Bondwa do całodniowej wędrówki, zaliczając po drodze wodospady Choma. Ja jednak wybrałem się na wodospady dzień wcześniej z towarzyszem, który nie miał ochoty kontynuować trasy na szczyt 🙂
Po przyjeździe ponownie zostałem negatywnie zaskoczony tanzańską kreatywnością. Dwóch facetów kręciło się po Morning Side i podeszło do mnie, twierdząc, że to obszar chroniony i muszę uiścić opłatę za wstęp. Poprosiłem ich o okazanie oficjalnego dokumentu potwierdzającego ten fakt i rzeczywiście mi go pokazali, ale problem polegał na tym, że dotyczył on zupełnie innych regionów kraju. Odszedłem i ruszyłem w drogę, całkowicie ignorując ich głosy.
Początkowo kierowca moto-taxi chciał iść ze mną na szczyt, ale widziałem, że ma na sobie klapki, więc byłem lekko sceptyczny. Chociaż początkowo szedł za mną, szybko został w tyle i w końcu zrezygnował. Ścieżka była początkowo trochę zarośnięta, ale na szczęście miałem w telefonie aplikację Mapy.CZ, więc mogłem bez problemu odnaleźć drogę. Jeśli to nie jest twoja pierwsza wędrówka, nie potrzebujesz przewodnika.
Dystans z Morning Side wynosi około 4,3 kilometra, a przejście w dwie strony powinno zająć 3-4 godziny. Czas podany w aplikacji jest mocno zawyżony.
Szedłem naprawdę szybko i bez przerw, bo wokół mojej głowy brzęczało mnóstwo much. W pewnym momencie zobaczyłem bramę i obawiałem się, że okaże się zamknięta. Na szczęście tak nie było. Przywitał mnie facet zajmujący się stacją antenową, ale o dziwo, nawet nie poprosił o napiwek.
Po krótkim odpoczynku ruszyłem z powrotem, a mój kierowca był bardzo zaskoczony, że tak szybko się zjawiłem. Zjazd wyboistą drogą był nieco lepszy, ale wciąż trzymałem się bardzo mocno.
Wodospady Hululu
Podróż do wodospadu rozpoczyna się od przejazdu do wioski Vinile, a następnie wędrówki przez lasy. Jeśli nie masz własnego pojazdu, sytuacja staje się trudniejsza, ponieważ musisz dotrzeć minibusem (dala-dala) do wioski Kibaoni, a następnie iść przez około trzy godziny lub skorzystać z moto-taxi.
Kinole
Wodospady, które są zdecydowanie poza utartym szlakiem turystycznym. Po przybyciu do wioski należy popytać o przewodnika, ponieważ szlak nie jest oznaczony na żadnej mapie. Do wioski można dotrzeć minibusem (dala-dala) z Morogoro.
Park Narodowy Mikumi
Duży rezerwat przyrody w południowej Tanzanii, znany z różnorodności zwierząt i dogodnego położenia. Często porównuje się go do Serengeti ze względu na rozległe, otwarte tereny trawiaste. Odwiedzający mogą tu zobaczyć słonie, lwy, zebry, żyrafy, hipopotamy, a nawet rzadkie zwierzęta, takie jak dzikie psy afrykańskie. Ponieważ nie jest tak zatłoczony jak inne parki, Mikumi oferuje spokojniejsze i bardziej relaksujące safari. Jest szczególnie popularny na krótkie wypady z Dar es Salaam, ponieważ jest oddalony o zaledwie kilka godzin drogi.
Wejście do parku znajduje się około 100 km od Morogoro (2 godziny jazdy samochodem). W mieście działa kilku organizatorów safari.
Więcej o mojej wizycie w parku narodowym możesz przeczytać TUTAJ.
